De triomferende onderwijzer.
Een zeer knap Onderwijzer, die echter in de school van het stedeken Stargard een der minste leerstoelen vervulde, was, van wege zijne luimige invallen, in alle gezelschappen wél gezien; doch juist daarom zocht een even kortswijlig Raadsheer reeds lang gelegenheid, zich met hem te meten. Hij beval alzoo, bij een school-examen, eenen knaap uit des Onderwijzers klasse, het woord asinus te declinéren; en, toen de scholier aan den vocativus kwam, riep hij: Jongen, zie den Meester aan! Deze gehoorzaamde, zag den Onderwijzer in het aangezigt, en declineerde: Vocativus, asine! o, Gij ezel! - Men lachte; doch de Meester hield zich stil, tot dat het lagchen ophield, en de knaap gereed stond, den vocativus pluralis te declinéren. Nu riep hij insgelijks met gebiedende stem: Jongen, zie de Heeren aan! - De knaap gehoorzaamde van nieuws, keek de Heeren Examinatoren stijf aan, en declineerde: Vocativus, asini! o, Gij ezels! - Men gevoelt ligtelijk, wie thans de lagchers op zijne zijde kreeg.
Auteursrechtvrij