Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1816

Leerrede over Ps. CXVIII:23-25. Uitgesproken op den Dank- en Biddag, den 5den Julij 1815. Door J. Roeloffs, Leeraar der Hervornide Gemeente te Oudewater. In 's Gravenhage, bij J. Allart. 1815. In gr. 8vo. 43 Bl. f :-11-:

Wij zouden bij de aanmelding dezes opstels uitvoeriger zijn, ware het niet, dat reeds een aantal van soortgelijke te dezer gelegenheid, en vroeger, ons tot kortheid drong, en wij de aandacht onzer Lezeren voor een' stapel geschriften van allerlei aard verzoeken moeten, van welke wij de aankondiging niet mogen ophouden, zal ons Tijdschrift maar eenigermate gelijken tred houden met den spoedigen gang van zoo menige drukpers. Wij schatten dit opstel waarlijk hooger dan de Leeraar het zelf aangeeft, als eeniglijk eene dankbare hulde van een beweldadigd hart aan onzen zoo zeer geliefden en geëerbiedigden Koning; dat eenmaal openlijk het levendigst gevoel van eerbied en liefde voor het Koninklijk huis, aan hetwelk hij onder het hooge Godsbestuur alles verschuldigd is, wenscht te betoonen; en zijn van oordeel, al hebben wij uitmuntende Leerredenen, welke in deze dagen door de grootste Redenaars zijn uitgegeven, (waarmede hij deze niet wenscht vergeleken te zien) dat den Eerw. roeloffs de lof toekomt, van goed en, naar het oogmerk van dien gedenkdag, voor zijne Gemeente bijzonder doelmatig

[p. 472]

gepredikt te hebben; terwijl wij ook het overvloedig gebruik van den Uitschrijvingsbrief, op die wijze en alzoo steeds aangedrongen, als hier geschiedt, voor eene Gemeente, waaronder vele landlieden en anderen, die misschien dien voortreffelijken Brief alleen door het hooren voorlezen kennen, hiertoe mede rekenen. Hoezeer dan sommige Lezers, met ons, wel over het geheel wat minder uitvoerigheid zouden verlangen, en de Leerrede, wat meer bekort, zoo zij die moesten aanhooren, bij hen meerdere werking zou doen, zal echter niemand dezelve eene plaats onwaardig houden in eene verzameling van godsdienstige opstellen van den dag, en, integendeel, nog wel iets vinden, elders niet aangevoerd, of dat althans hier bijzonder de aandacht opwekt; b.v. dit ééne maar: ‘Leefden wij nog onder den, weleer voor ons vaderland zoo heilrijken, ouden regeringsvorm, waarin alles met zoo veel bedaard nadenken, maar ook zoo langzaam en door zoo vele omwegen besloten werd, de vijand was reeds in ons midden doorgedrongen geweest, eer de Nederlandsche helden met hunne oude waarde op het tooneel des oorlogs hadden kunnen verschijnen.’ - Nog eens: wij houden dit opstel doelmatig en goed, behalve dat het van 's Leeraars erkentelijk gevoel voor Koning en Vaderland ten duidelijkste blijken doet.