Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1816

Vaderlandsche Geschiedenis in 52 Lessen voor de Nederlandsche Jeugd en Scholen. Te Zutphen, bij H.C.A. Thieme. In kl. 8vo. XVI, 112 Bl. f :-6-:

Dit boekje begint met de vroegste tijden, en eindigt met onze verlossing van het Fransche juk. Het bestaat uit tweeenvijftig lesjes, en achteraan zijn vragen gevoegd, waarop die lesjes het antwoord bevatten. De aangegeven reden der verschijning van hetzelve is, dat anderen niet ver genoeg gaan; eene reden, waarom men dit ook reeds op nieuw zou kunnen verwerpen, daar sedert zeer groote dingen, zeer groote veranderingen met het vaderland, zijn voorgevallen, - als ook, dat zij niet onpartijdig genoeg zijn; een al te streng en algemeen verwijt, dat men den Schrijver misschien zal teruggeven, en dat echter op een kort geschiedboekje voor kinderen, weinig meer dan eene kronijk, die louter daadzaken behelst, volstrekt ontoepasselijk moest zijn. Wij moeten, echter, bekennen, zelven geene andere gronden der vervaardiging van dit boekje te hebben kunnen opsporen. Het verheft zich, naar ons oordeel, boven anderen zijner makkertjes niet. Onnaauwkeurigheden van groot aanbelang zijn ons wel niet voorgekomen; maar dit is, bij eene zoo dik-

[p. 315]

wijls bewerkte stof, geene groote verdienste. Het is inzonderheid de aard dezer bewerking voor kinderen, de uitvoerigheid en beknoptheid op de regte plaats, de voorstelling van het geheel op eene wijze, dat het noodige verband niet verloren ga, de klaarheid, het belangwekkende van den toon des verhaals, die zulk een werkje moeten onderscheiden. Wij vinden geene reden, om het onderhavige stukje juist laag te stellen; maar voldoende schijnt het ons niet - aan de vereischten namelijk, die wij meenen te mogen vorderen. Inzonderheid is het omtrent het tijdvak der Omwentelinge zoo kort, zoo afgebroken, dat men duidelijk ziet, dat de Schrijver meent, dit nagenoeg te moeten overspringen, opdat hij geene blijken van partijdigheid geve. In het kort, wij kunnen niet zien, bij dit stukje bijzonder veel voor de jeugd gewonnen te hebben. Er wordt zeer veel vereischt, om wél voor de jeugd te schrijven. Ongelukkig gaat het hiermede, als met vele andere zaken, met het openbaar onderwijs van Godsdienst en zeden enz; waar de bekwaamste handen vereischt worden, daar vindt men veelal minder bekwamen, of eerste beginners. Deze onze uitlating belge den Schrijver niet. Juist het moeijelijke der opgevatte taak verschoont het onvolkomene van zijnen arbeid. Heeft hij slechts bedoeld, wat hij opgeeft, daaraan is tamelijk wél voldaan.