Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1812

De geslepene Ierlandsche bedelaresse.

Wanneer de Generaal V*** in eene kleine stad in Ierland gelegerd was, werd hij dagelijks, wanneer hij met zijne Echtgenoote uitreed, lastig gevallen door eene oude Bedelaresse, die aan de deur zich onthield, en steeds nieuwe klagten van behoefte uitboezemde. Mevrouws liefdadigheid werd bijkans moede, en het geduld van den Generaal liep ten einde: maar de Bedelaresse wist altoos iets nieuws ten onderwerp harer klagende verzoeken voort te brengen. - Op zekeren dag, ter gewone ure zullende uitrijden, bevond

[p. 431]

zich de Bedelaresse op haar post, en rigtte hare aanspraak dus in: ‘Mevrouw! heil zij u dezen dag! heil mede den Heer Generaal! heil beiden al de dagen van het jaar! Droomde ik dezen nacht niet, dat Mevrouw mij een pond thee en de Generaal mij een pond tabak schonk?’ - ‘Maar vrouwtje,’ gaf de Generaal haar te verstaan, ‘weet gij niet, dat de droomen altoos het tegendeel beduiden van 't geen zij ons te verstaan geven?’ - ‘Indien,’ hervatte de Bedelaresse, ‘indien dit waarheid zij, dan zal het beteekenen, dat de Generaal mij de thee en Mevrouw mij den tabak zal schenken.’

De Generaal, getroffen door de vlugheid en geslepenheid van haar vernuft, schonk haar zoo veel, als het voldoen aan den vermeenden droom bedroeg.