aangename proeve; wij kunnen ons alzoo met de aanmelding van de voortzetting en het slot vergenoegen. Het ging zoo als men vooraf berekenen kon: het kwam tusschen leontine en haren jeugdigen minnaar tot eene verklaring, niettegenstaande haar huwelijk; maar, hetgeen men niet berekenen kon, zij vertelt deze hare liefde aan haren echtgenoot, die, gelijk men dan weder wel berekenen kon, daar niet zeer door gesticht, en jegens den medeminnaar vrij wat koeler wordt. Intusschen vergeten en verzaken de gelieven hunne goede beginselen niet; maar het was wel eens nabij, en zij voelden dat eene scheiding noodzakelijk was. Om haren minnaar te bevredigen, inzonderheid om hem van de kwellingen zijns minnenijds te bevrijden, had leontine de zonderlinge belofte gedaan, dat zij voortaan slechts den naam van echtgenoote van haren man zou voeren, maar indedaad niets meer voor hem zijn dan zuster en vriendin. - En zij hield woord! Met dat al zij schijnt moeder. Zekere jonge Dame toch was te ver gegaan met leontine's man, die de gave der onthouding niet zoo als leontine bezat; en het vrouwtje speelt voor moeder, en dekt alzoo de eer van het meisje en haren man. Nu is de minnaar verwoed, en zelfs, toen zij kort daarop weduwe werd, ziet hij niet naar haar om. Hoe nu beiden treuren en kwijnen, hoe eindelijk het zonderling geval werd opgehelderd, hoe dit nog juist tijdig gebeurde, daar de minnaar den anderen dag huwen zou, en hoe daardoor nog een ander beminnelijk paar gelukkig werd, - leze men in het verhaal. Een onwaarschijnlijk verhaal; zoodat men het woord roman op den titel wel doorhalen kan, zonder dat eenig Lezer gevaar loopt zich te vergissen. De gevaren der reinste deugd en de vreesselijke
gevolgen van te vroeg aangegane huwelijken, het weinig beteekenende van den zoogenoemden goeden naam, vallen echter bij het lezen telkens in 't oog, en in zoo verre kleeden dan ook deze Deeltjes levenswijsheid in een liefelijk gewaad.