Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1809

De Leeuwen-Ridders. Uit het Hoogduitsch van K.H. Spiess. Iste Deel. Met Platen. Te Amsterdam, bij C. Timmer. In gr. 8vo. 245 Bl.

Hoezeer wij juist niet verlangen met verzierde verhalen uit de tijden der Chevalerie overladen te worden, zoo willen wij toch die tijden niet geheel en al vergeten; zij waren er eenmaal, hadden op de tegenwoordige zeden zelve nog vrij wat invloeds, en herinnering aan dezelve (de Roman zij tevens wel geschreven) geeft geene onaangename afwisseling aan het romanlezend publiek. Den Heere spiess was deze taak wel toevertrouwd; de Orde der Leeuwen-Ridders wordt door hem geplaatst in een zeer achtenswaardig en beminnelijk licht; hij teekent ons een verbond van waarlijk edelen en helden, in den echten Riddergeest, voor deugd en liefde, voor liefde en deugd vereenigd; helden in den krijg en in de liefde, beschermers en wrekers der onschuld, in die tijden van geweld en regeringloosheid; - indedaad dit gaf overvloedige bouwstoffe. Dat het aan liefdesgevallen en beproevingen in de liefde, aan daden, avonturen en onverwachte gebeurtenissen niet zou ontbreken, hadden wij reeds vooraf begrepen. Dit eerste Deel leest aangenaam en onderhoudend, en de belangrijke voorvallen worden ons zoo levendig geteekend, alsof wij daarbij tegenwoordig zijn.

Met eenen Riddertogt ter wrake over gepleegden moord en onregt begint het verhaal; en deze levert al aanstonds een paar belangrijke gelieven op. Ongelukkig misverstand stoort de vrolijke vooruitzigten, en scheidt die gelieven vaneen, hetwelk een' der bruidegoms het leven kost. De ander, intusschen, komt juist door dit geval op den Leeuwenburg; en hierdoor leeren wij dat dapper en edelmoedig bondgenootschap kennen, deszelfs strekking, en onderscheidene rangen, tot welke men

[p. 523]

opklom, langs vele doelt atige beproevingen van heldenmoed, standvastigheid, en gevestigde liefde voor trouw, deugd en regt. Spoedig volgt nu een optogt tot straf eener boeleerster, zoo als men meende, die man en kind moest vermoord hebben, maar die bleek te zijn de onderdrukte onschuld, het deerniswaardig slagtoffer der geldzucht van laaghartige priesters. De Ridder, die haar verdedigde, bekomt den langgewenschten toegang tot de Orde, en het uitzigt op zijne even lang gewenschte bruid; de dochter, die vermoord moest zijn, erlangt almede eenen dapperen Ridder, terwijl de eerstgenoemde bruidegom (de held, mogen wij wel zeggen, van den Roman) met zijne geliefde ook hereenigd wordt, zijn broeder almede eene Jonkvrouw vindt, en de bruid weduwe, waarvan boven gesproken is, nog wel niet verloofd, maar echter reeds door eenen edelen Ridder terug gehaald is uit een klooster, werwaarts zij de wijk genomen had. Zoodat wij met vrij wat zekerheid in het volgend Deel vier, zoo al geen vijf, huwelijken mogen vooruit zien; ten zij misschien de Schrijver, spiess, wiens smaak voor regt treurige verhalen ook ons reeds genoegzaam bekend is, goedgevonden heeft, de blijdschap in rouw te doen veranderen; hetwelk wij niet durven bepalen, alhoewel wij ons herinneren voor eenige jaren reeds het oorspronkelijk werk gelezen te hebben, waarvan ons alleen dit nog voorstaat, dat de geschiedenis dezer Leeuwen - Ridders een ijsselijk treurig einde nam.