Voorbehoeding der watervrees bij den beet van een dollen hond. Door den Heer Hufeland.
Men snijdt zoo veel mooglijk den gehelen beet uit, of, indien dit niet kan geschieden, scarificeert men de wonde sterk, plaatst vervolgens een Kopglas op dezelve, herhaalt dit zoo lang tot dat 'er geen bloed meer uitvloeit; dan scarificeert men wederom op nieuw, herhaalt de applicatie van het Kopglas, tot 'er geen bloed meer ontlast wordt. Alsdan strooit men Buspoeder in de wonde, en ontsteekt hetzelve, als het éénige middel, om de gehele oppervlakte der wonde, en het mooglijk reeds ingezogen gif, in eene kool te veranderen en te verstoren. Hierop wordt de wond tot eene sterke verettering gebragt door middel van Ung. Digestiv. met Pulv. Cantharid. vermengd; zulks wordt drie maanden lang onderhouden. Alaanstonds in den beginne wordt de Belladonna in opklimmende giften toegediend, zoo dat men met 1 grein begint, en, naar het verschil des ouderdoms, dagelijks met 1 of ½ grein de gifte vermeerdert, tot dat men het punt bereikt, waar de verduistering der oogen en bedwelming begint, hetwelk somtijds eerst op 9 greinen volgt. Met deze gifte, of, indien dezelve te hevig werke, iets minder, vaart men nu 14 dagen voort. Zoo als men in den beginne allengskens was opgeklommen, vermindert men thans van dag tot dag de gifte, tot men ten laatsten geheel ophoudt. Het komt mij voor van zeer veel gewigt te zijn, dat men de Belladonna dagelijks in volle gifte slegts eenmaal des avonds bij het naar bed gaan geve, en voorts het daarop volgende zweet behoorlijk afwagte. Den omtrek der wonde laat men de eerste drie weeken met Ung. Mercurial.
Auteursrechtvrij