De heillooze gevolgen der waarzeggerye.
Eene Fransche Anecdote.
Verscheiden Vrouwen uit de Groote Waereld hadden onlangs het goedgelukzeggen uit de Kaarten in zwang gebragt; dikmaals zag men pragtige rydtuigen stilhouden voor de profeetische spelonken der hedendaagsche Sybillen, die aan het gevaarlykste bygeloof voedzel verschaffen, en het volk de uitzinnigste denkbeelden inboezemen omtrent het dus genoemde noodlot. De gezonde zedekunde gebiedt de afschaffing van deeze toverkunstige gochelaaryen. Ten bewyze van het kwaad, welk zy stigten, wil ik slegts het volgende voorbeeld vermelden.
Mejuffrouw B., jong, schoon en bevallig, stondt op het punt van trouwen. Zy verzelde haaren Vader na buiten, in het gezin haars Bruidegoms, die, ter eere van haare komst, een Landfeest aanrichtte, en een Bal gaf, waarop alle de jonge lieden van het Dorp genodigd wierden. Eene soort van Waarzegster verschynt aldaar, en elk wil zich van haar goedgeluk doen zeggen. Men lacht met de openbaaringen der Profetesse, en, om haare weetenschap op de proef te stellen, spoort men Mejuffrouw B. aan, om haar aangaande haar lot te raadpleegen. Zy bewilligt in de klugt, en de Goedgelukzegster, naa eenigen tyd te hebben geaarzeld, zeld, zegt haar: ‘Dat zy niet zal trouwen, en dat zy voor haar negentiende jaar zal sterven.’ Mejuffrouw B., zonder zich over de voorzegging te ontzetten, antwoordde aan het oude wyf: ‘Uwe kunst gaat mank, of zal althans welhaast valsch bevonden worden: want myn huwelykscontract zal morgen geteekend worden; naa verloop van vyf dagen word ik negentien jaaren oud, en ik ben, God dank, gezond genoeg, om zoo lang te kunnen leeven.’
Straks daarop nodigt men Mejuffrouw B. ten dans. Naauwlyks is het bal geëindigd, of zy gevoelt eenige huivering; zy was zeer bezweet geweest. Men raadt haar te bed te gaan. Het zal niet veel te beduiden hebben, zegt men haar; een zweetdrank en de slaap zullen deeze kleine ongesteldheid doen wyken. Maar zy herinnert zich de