Marianne en Dumont. Blyspel. Uit het Fransch vertaald. Te Haarlem, by J. van Walré en Comp., 1796. In 8vo. 83 bl.
Marianne was, met volkomene toestemming van haaren Vader, verloofd aan Dumont, den Zoon van een Boezemvriend deszeleven. Maar de Heer Dubois, zo was de naam van Ma iannes Vader, schoon van boeren - afkomst, was door den Koo handel zeer ryk geworden, en had in zyn hoofd gekreegen na daar toe aangezogt te zyn van de zyde van de Marquisin de Hautecour, voor haaren Zoon, om van zyne voorige verbindtenis af te stappen, en zyne Dogter, door dit Huwelyk, tot den stand eener Marquisinne te verheffen. De Marquisinne de Hautecour, eene buitenspoorig trotsche Vrouw, vlamde alleen op het geld van Dubois, en zogt daarom haaren Zoon aan des Koopmans Dogter te koppelen; doch tegen zynen wil alzo zyne liefde reeds elders geplaatst was. Geduurende de onderhandelingen over deeze zaak, onder welken ook des Koopmans Broeder, een eenvouwig doch eerlyk en verstaudig Landbouwer, ten voorschyn komt, ontstaat 'er in 't huis van Dubois brand, die tot in zyn Cabinet oversloeg; waarin, zo als hy waande, ook zyn Portefeuille, waarin al zyn vermogen was opgeslooten, verbrand werd. Doch de Marquis had gelukkig de Portefeuille gered; en dit was niemand bekend dan Blaise, die het echter verzwygt: inmiddels komt Dumont, die Marianne, zonder dat zy 't wist, uit de vlam gered had, en verzoekt haar, volgends voorgaande verbindtenis, van haaren Vader ten huwelyk, met edelmoedig aanbod van zyne hulp ter herstelling van zyn fortuin; en, op voorspraak van den Marquis, die hem zyn vermogen, in de geredde Portefeuille, weder ter hand stelt, verkrygt Dumont zyne geliefde Marianne. - De Toneelen loopen allen zeer natuurlyk af, en leveren eene aangenaame verscheidenheid op, die het Stuk met vermaak kan doen leezen, en leeren de zotheid der rang- en eerzugt, de laagheid van
alleen eigenbaat zoekende zielen, den edelen aart van weldenkende, te regt zo genaamde, Edele Lieden, en de eerwaardigheid van eenvouwige rondborstige braafheid.