De Nieuwe Constitutie van Frankryk, door Petronella Moens en Bernardus Bosch, Leden van verscheide Genootschappen. Te Amsterdam by W. Wynands en H. Brongers, 1792. In gr. 8vo. 55 bl.
Geheel doordrongen van het onderwerp, dat hen de Lier deedt snaaren, zien de Dichteres en Dichter deezer Stukken, de nieuwe Constitutie van Frankryk, als een geschenk des Hemels aan, dat in alle opzichten hunnen lof verdient. Hun voorwerp, uit een geheel ander oogpunt dan uit het welk burke en andere zagen, beschouwende, plaatsten zy hetzelve in zulk een hoogen dag, dat geene nevel (als 't ware) hetzelve kan bereiken. Mejuffrouw moens begint haar Gezang op volgende wyze:
Voor u, gekroonde Vryheidszoonen!
Voor u zingt Neêrlands Maagdenrei;
Leert Serafs! leert my hemeltoonen,
Nooit huwt myn Lier aan valsch gevlei;
Nooit stemmen Vaderlandsche Zangen
Met een gevloekt Sireenenlied:
Myn Lier! zoudt ge ooit dien galm vervangen?...
Eer wordt ge aan Vryheids Speer gehangen,
En 'k roer uw snaar voor eeuwig niet!
ô Volksvergadring! Roem der Wereld!
Het recht der menschheid zegeviert;
De Leliekroon, door God bepaereld
Met morgendauw, die de onschuld siert,
De Leliekroon spreidt Edensgeuren;
Het stof herneemt zyn Majesteit,
Ja! Vryheid ziet de nevels scheuren,
De Paradysbloem spreid haar kleuren
Voor 't pinkend oog der sterflykheid.
En de Heer bosch eindigt zyn Dichtstuk met deeze regels:
Voelt, Fransche Burgers! voelt uw aanzyn en geluk!
De mensch is voor 't genot geworden:
Alleen de dwang verbreekt Gods orden,
Wat aarzelt gy, Natuur? - vertrap het yzren juk;
't Gevoel ontvlamme alom, daar 't vonk by vonk verspreidt;
Triumf! - dit is de blos der juichende eeuwigheid!