In het derde stukje, munt boven anderen uit: de Zeevaart, Prysvers, uit het Deensch, door j.g. doornik. Israël juichende over Babels Val, door m.p. elter, geboren woesthoven. Voor Maria, door p. moens, en eenige losse stukjes van w. bilderdyk en p.j. uijlenbroek. En in het Vierde, Saffo aan Faon, door w. bilderdyk, en de Lof van den Vaderlandschen Landbouw, door a. van overstraaten, enz. De volgende gedachten in een Zomerschen avond, door j. de clercq hz., zyn denkelyk voor heden geene ongepaste proeve:
De gouden Zon, aan 't eind van haren loop gekomen,
Verspreid een' zagten glans,
En bied haar laatst vaarwel aan bergtop, hooge boomen,
De alvoedende Natuur verkwikt de groene dreven,
Door 't vuur der Zon geschroeid;
Haar tedre zorg geeft aan elk kruidje, op nieuw, het leven,
Daar zy 't met daauw besproeit.
De Landman keert van 't Veld, de Herder stalt zyn Schapen.
Voor hen, die nooit den tyd vernielen of vergapen!
Dan kweekt zy kracht en lust.
De hitte van den dag, allengs van ons geweken,
Spreid nu een' milden gloed;
De stilte van het veld, by 't ruisschen van de beken
Baart kalmte in 't vroom gemoed.
Getroffen door al 't schoon voel ik myn' zangtoon ryzen,
ô Schepper van 't Heeläl! uw liefde en zorg te pryzen,
Vernieuwd van dag tot dag.
Het bloemenryk vertoont uw gunst in duizend kleuren;
Zy praalt in lagchend ooft;
De zwangre halm geeft graan; het kruid een' schat van geuren,
Door warmte en vocht gestoofd.
Zyn uwe Werken groot, hoe groot moet gy dan wezen,
Die wenkte, en alles wierd?
Uw goedheid zy alom met dankbaarheid geprezen,
Auteursrechtvrij