Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1789

Rettheim en Caroline van T * * *, eene nog onlangs gebeurde Geschiedenis. Uit het Hoogduitsch vertaald, door Mr. A.J. Leydeckers. Twee Deelen. Te Amsterdam, by J. ten Brink Gz., 1788. 330 bladz. In duodecimo.

De lotgevallen van Rettheim en Caroline zyn eenigermaate doorvlogten met die van Wettenau en Emilie, de vriendin van Caroline. - Een misverstand, grootlyks veroorzaakt door de eigenzinnigheid van Carolina, stoort den minnehandel van het eerstgenoemde paar; dan, dit misverstand wordt eerlang uit den weg geruimd, en de twee Gelieven leeven in 't vooruitzigt hunner egtlyke vereeniginge. Ook zouden zy hunnen wensch wel dra vervuld gezien hebben, zo niet de eigendunkelyke Moeder van Caroline, (die een afkeer tegen Rettheim opgevat heeft,) zulks gedwarsboomd, en te wege gebragt had, dat de voltrekking van 't Huwelyk een jaar uitgesteld werd. Het daarop volgend gedrag der Moeder gaf Rettheim voorts aanleiding, om eene noodzaaklyke reis voor te wenden, en dus zyne onmiddelyke verkeering met Caroline te staaken: draagende intusschen zorg, dat hy, door middel van zynen Vriend Hohenfels, die gemeenzaam in dat Huisgezin verkeerde, eene onafgebroken briefwisseling met Caroline konde onderhouden. Dan Hohenfels wordt, na weinig tyds, op Caroline verliefd, smeedt een ontrouwen aanslag, poogt die twee Gelieven agterdogtig jegens elkander te maaken, en hen onderling te verbitteren, waarin hy genoegzaam slaagt. - Intusschen wordt Emilie aangezogt door Hinfeld; die, niet zo zeer haar persoon als haar geld beöogende, listiglyk ingang by haar weet te verkrygen; doch zyn snood oogmerk wordt gelukkig nog by tyds verydeld, doordien hy, om de handen van het Geregt, hem, wegens het afgeeven van valsche wissels, naspoorende, te ontkomen, na elders moest vlugten. In die omstandig-

[p. 606]

heden raadt hy zynen Vriend Wettenau, (dien hy al vroeger verleid, en in deeze en geene zyner euveldaden medegesleept had,) om zyne mislukte onderneeming op Emilie voorzigtig te hervatten; in hoope, dat Wettenau, het bedoelde oogmerk bereikende, hem ook eenig gedeelte van den verkreegen buit zou doen erlangen. Wettenau, hier mede ingenoomen, onderneemt zulks; maar, op zyn ommegang met Emilie, wordt hy door haar deugdzaam character dermaate getroffen, dat hy tot inkeer kome; hy verfoeit daarop het gesmeede ontwerpt; maakt het zelf aan Emilie bekend, betuigt zyn berouw, verklaart haar de zuiverheid zyner liefde, en brengt het zo verre, dat hy Emilie, (die zyn gedrag omzigtig toetst,) van de opregtheid zyner bekeeringe overtuige. Dit heeft ten gevolge, dat hy haar eindelyk overhaale, om hem haar hart en hand te schenken, waarop zy een huwelyk aangaan, dat ter bevorderinge van hun wederzyds geluk strekt. - Middelerwyl was Hinfeld, dien Wettenau, met het afsnyden der gemeenzaamheid tusschen hem en dien onverlaat, ook alle verdere ondersteuning geweigerd had, in behoeftige omstandigheden vervallen; 't welk hem, gelyk meermaals voorheen, zyne toevlugt tot valsch speelen had doen neemen. Zich hiermede geneerende in dezelfde Stad, daar zich ook Rettheim onthield, wil het geval, dat Rettheim in een koffyhuis kome, daar Hinfeld zyne schelmsche streeken oefent. Rettheim maakt het gezelschap hier omtrent oplettend, en komt vervolgens openlyk tegen hem uit. Hinfeld redt zich op de hem best mogelyke wyze, waar door het gezelschap weder in rust komt; maar intusschen is hy bedagt om zich op Rettheim te wreeken; hy vertrekt van daar reeds laat in den avond, wagt Rettheim in den omtrek zyner wooninge op, en doorsteekt hem met een dolk, zo dat deeze terstond dood ter aarde valle. De wagt schiet toe, en Hinfeld, op de daad gevat, eindigt, weinige dagen later, zyn leeven, volgens het geregtlyke vonnis, door het zwaard. - Wettenau ontving hier van berigt, deelde het zyne Emilie mede, en deeze gaf 'er Caroline verslag van. Ieder was 'er gevoelig over aangedaan, en bovenal Caroline; welker hart vervolgens nog feller getroffen werd, toen zy, uit een brief van Hohenfels, die, wanhoopig over zyn snood bedryf, na elders gevlugt was, verstond, welk een haatlyken rol hy gespeeld had. Zy leefde nog eenigen tyd; doch bezweek eerlang voor haar hartzeer, dat haar eindelyk ten grave deed daalen, in de hoop, van voor eeuwig met haaren beminden Rettheim vereenigd te zullen worden. - - Het beloop deezer geschiedenisse levert etlyke treffende voorvallen, en het verhaal, schoon wat gerekt, heeft egter zyne gevalligheid; ook gaat het hier en daar nog vergezeld van eenige leerzaame opmerkingen.