Meriones, Koning van Krete; Treurspel, door Izaak de Clercq, A.Z. Te Amsteldam, by P.J. Uilenbroek, 1786. in 8vo. 71 bladz.
Het afschaffen eener barbaarsche gewoonte, volgens welke men, om de 7 jaaren, te Krete den Goden eenen vreemdeling offerde; gaf voltaire aanleiding, om, Ao. 1775, dit Tooneelstuk te schryven: het welk door hem les loix de Minos genoemd werdt; nadien gemelde gewoonte op eene byzondere godsdienstwet rustte, welke aan minos werdt toegeschreven. De Nederduitsche Naarvolger heeft dit opschrift niet ongepast in Meriones veranderd, nadien de daad van dit Treurspel, geenzins, de wetten van minos in 't gemeen raakt, maar alleen de gemelde byzondere Wet, welke door meriones [de XVIIde Koning van Krete, door voltaire, Teucer genoemd] afgeschaft werdt: en welke dan ook, door die daad, de Hoofdpersoon, en te gelyk de door den Opperpriester bedreigde man, is. Dan, zie hier de Geschiedenisse zelve, zodanig als zy in dit Treurspel voorgesteld wordt.
Asteria, een gevange Cydonische maagd, is de twistappel tusschen phares, een bloeddorstig offeraar, en dwingeland, onder den geheiligden naam van Opperpriester, en tusschen meriones, een braaf en weldenkend Koning. De eerste weet het in den Raad zo ver te brengen, dat asteria, volgens bovengemelde wet, zal geöfferd worden; welke offering door den laatsten, als eene euveldaad verfoeid wordt. Intusschen komen 'er gezanten van de Cydoniërs, met voordeelige aanbiedingen gelast, binnen Krete; van welke een zich als Bruidegom, en een ander zich als Vader van de gevangene maagd aan meriones bekend maakt. De openbaare blyken van Vorstelyke goed-