Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1787

Beschouwing der Wonderen God in de minst geachtste Schepzelen Of Nederlandsche Insecten beschreeven en afgebeeld. Door J.Ch. Sepp. Tweede Deel, drie Plaaten in quarto. Te Amsterdam by J.C. Sepp, 1787.

Ten blyke van zynen aanhoudenden arbeid, en oogmerk om de vervaardiging van dit tweede Deel voort te zetten, levert ons de Heer Sepp op nieuw drie Plaaten, met eene naauwkeurige beschryving der Rupsen en Vlinders, op dezelven zeer juist naar 't leeven afgemaald en gecoleurd.

De twee eerste brengen ons onder het oog twee Nachtvlinders van 't tweede Gezin der eerste Bende: te weeten, (1.) den Geelstreep-Vlinder, dus genaamd naar een geelen streep, door welken hy zig reeds als Rups onderscheidt, en die in den staat van Vlinder, naby den rand der Vlerken een fynen bogtigen loop heeft. Dezelve heeft eenige overeenkomst met de Brassica (of Kooluil) van Linnaeus, doch 't is niet wel te bepaalen, of hy dezelfde zy. Hierby komt (2.) de Tyger-Vlinder of Geele Tyger, welken naam hy ontleent van de zwarte vlakken, waarmede de geele grondkleur der Vlerken vercierd is. By Linnaeus heet hy Phalena Bombyx Lubricipeda, (Glibbervoet of Lospoot.) De Rups van deezen Vlinder behoort onder die soorten, welken niet keurig op haare spyzen zyn, en zig met bykans alle gewassen, die haar voorkomen, geneeren.

[p. 239]

Verder verleent ons de derde afgeleverde Plaat een Nacht-Vlinder van 't tweede Gezin der tweede Bende. De Rups der Vlinders van dit Gezin is eene tienpootige Spanrups, welke soort dit gemeen heeft, dat zy, als zy rusten of stil zitten, zonder eenige bogt recht uit staan, met de voorpooten digt aan 't lyf liggende, gelyk een dorre Tak of Steel; hebbende ook veelal dezelfde koleur als die Takken der Boomen of Gewassen, op welken men dezelven vindt, waardoor het dikmaals gebeurt, dat men eene dergelyke Rups, in den eersten opslag, voor een dor takje of steeltje aan-, en, om zo te spreeken, over 't hoofd ziet. Van daar heeten zodanige Rupsen, by veele Liefhebbers, ook maar alleen Takken, met byvoeging van den naam van het Gewas, waarop dezelven aazen; zodanig zyn, by voorbeeld, de Vlier-Tak, Ipe-Tak en meer anderen. In navolginge hiervan noemt de Heer Sepp deezen Vlinder, die by Linnaeus niet bekend is, den Besse-Tak-Vlinder, om dat men dit Insect op de Besseboomen vindt, met welker bladeren de Rups zig, zo veel hem bekend is, alleen geneert.