Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1783

Dagverhaal der merkwaardige rampen van het Scheepsvolk van 't Schip de jonge Alida, door Jan Maartenz. Groen, één der Schepelingen. Te Rotterdam, by J. Krap, Az. en te Vlaardingen by K. Nykerk, 1783. In quarto, 17 bladz.

Ontmoetingen van die natuur toonen ons, dat het menschlyk gestel afmattingen kan doorstaan, die veeler bezef zekerlyk ver te boven streeven. Schepelingen, ter vischvangst op Yslands kusten, hebben, na eene belemmerde reis, den ganschen Zomer, van 17 tot 23 Augustus, bestendig met dikke mist, zwaar ys, sterken wind en eene holle zee te worstelen. Het gelukt hun eene Baai van Ysland te bereiken, doch 'er verloopen weinige dagen, of hun Schip wordt op strand gesmeeten; zy zien zig genooddwangd het zelve te verlaaten; en, by 't bedaaren van den laatsten storm, is 't niet mogelyk het Schip, dat ook bykans geheel ontramponeerd is, weder in vlot water te brengen. Dit noodzaakt hen, na, zins het verlaaten van 't Schip, ruim veertien dagen lang, veele ongevallen van weer en wind, in eene gebreklyke lyfsberging, ondergaan te hebben, den 13den September eene moeilyke reistogt over het gebergte te doen; vervolgens ko-

[p. 138]

men ze, na veel zukkelens, in een Deensch Schip, dat hen te Koppenhage brengt; van waar ze hunne reis na Hamburg voortzetten, vervolgens op Zwol, voorts op Amsterdam trekken, en eindelyk den 12 December te Vlaardingen komen; hebbende, geduurende dien togt, nu eens heusche dan onheusche ontmoetingen gehad. In 't ongelukkig lot deezer Schepelingen deelden ook die van een tweede Vaartuig; zy waren in 't geheel vier- en twintig persoonen; twaalf van dezelven hebben, by gebrek van Scheepsberging, toen nog, op Ysland moeten blyven; de twaalf vertrekkende zyn weder op twee Schepen na Koningsbergen verdeeld, en de laatste lotgevallen zyn die van zes Schepelingen, of wel van vyf, zynde één hunner, een Bovenlander, te Hamburg agtergebleeven.