Godt onder de Lofzangen en Speeltuigen van Israël verheerlykt, vertegenwoordigt in eene Leerreden over Kron. V. 12 en 13. door J. Schagen, Mede-euangelie-dienaer te Monnikendam. Te Monnikendam by J. Gorter. 1781. Behalven het Voorbericht. 77 bladz. in gr. octavo.
By gelegenheid der inwijinge van een nieuw Orgel in de Gereformeerde Kerk te Monnikendam, heeft de Eerwaerde Schagen tot een onderwerp zyner Leerreden uitgekoozen, het verhael, dat ons 2 Kron. V.12. en 13. aengetekend is, van het strelend maetgezang en verrukkend muzykspel der zingende en spelende Leviten, by de plechtige inwijing des Tempels, door God op ene luisterryke wyze goedgekeurd. Zyn Eerwaerde, dit verhael in 't breede tael-en oudheidkundig ontvouwd hebbende, laet zich wyders, op ene gepaste manier, uit over het betamelyke en nuttige van het geheiligd Kerkgezang en Godsdienstig Muzykspel; met aenwyzing van de algemene verplichtingen der Leden, om daervan een waerlyk Godsdienstig gebruik te maken; en van hunne byzondere verplichting, zo aen Gode als aen de Overheden der Stad, ter betooninge van hunne dankbaerheid, wegens de voltrekking van het nieuw gemaekte Orgel: waerop hy, ten besluite, der Gemeente indezervoege toezingt.
Zoo moogt ge in Gods gewijdde Kerk,
In 't midden van de blijde Kooren,
De zachte Melodijen hooren
Van 't elk verrukkend Orgelwerk'.
Wie, daar hy met de Psalmgezangen,
In 't bijzijn van den Achtbren Raadt,
Door wiens bestel dit Kunsttuig staat,
Den zuivren Orgeltoon mag vangen,
Wijdt hier aan de Oppermajesteit
Geene offers van zijn dankbaarheid?