Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1781

Evelina, eene Engelsche Geschiedenis, I. Deel. Te Amsterdam by J. Dóll, 1780. Behalven de Voorreden 287 bladz. in octavo.

Evelina is de nagelaaten Dogter eener ongelukkige Dame, die onvoorzigtig een geheim huwelyk aangegaan had met Sir Belmont, welke die egtverbintenis kragtloos had weeten te maaken. De Eerwaarde Villars had dit Kind, zints het overlyden der Moeder, ten zynen huize, van de wieg af tot het zestiende jaar opgevoed, als een Landmeisje. Zy was schoon en bevallig; haare ziel was beschaafd door nutte kundigheden, en vervuld met beginselen van eer en deugd; voorts bezat zy alles, wat eene goede opvoeding in die soort van omstandigheden kon vorderen, om het leeven voor haar aangenaam te maaken. Lady Howard, een Vriendin van den Heer Villars, is hem sterk aan, om zyne Voedsterling, dus ver op 't Land opgevoed, voor eenigen tyd te vertrouwen aan de zorge, en het toeverzigt van haare Dogter Mevrouw Mirvan, die, met haare Dogter, het voorjaar in

[p. 39]

London zou doorbrengen. Zyn Eerwaarde ziet dit als gevaarlyk aan, doch laat zig eindelyk overhaalen. Evelina verschynt dus in de groote waereld, en deelt in alle de vermaaklykheden, die Londen in eene ruime maate aanbiedt; doch, zo veel 't kan zyn, onder het toeverzigt van de braave Mevrouw Mirvan. Geduurende haar verblyf te Londen schryft zy bykans dagelyks aan den Heer Villars, met eene oprechte melding van haar wedervaaren, en 't geen zy ontdekt dat in haar hart omgaat, welke Brieven zyn Eerwaarde, met het geeven van leerzaame lessen en getrouwe waarschouwingen, beantwoordt. Intusschen is Evelina ontdekt door haare Grootmoeder, Madame Duval; die haare eigen Dogter verstooten had, en zig nu egter een regt op Evelina wilde aanmatigen, 't welk men haar, om gegronde reden, niet inwilligen kon. By de wederkeering van Mevrouw Mirvan, met haare Dogter en Evelina op het Landverblyf van Lady Howard, heeft men zig van Madame Duval niet kunnen ontslaan; des zy zig vervolgens ook daar bevinde. Madame Duval slaat voor, Sir Belmont een proces aan te doen; Lady Howard valt haar ontwerp eenigzints toe; doch schryft 'er vooraf nog over aan den Eerwaarden Villars, die toont dat 'er zeer wigtige redenen tegen dit ontwerp zyn. Hy heeft in 't geheel ongunstige gedagten over 't gansche Stuk; alleen kan hy toestaan, dat Sir Belmont, op eene minlyke wyze, ten voordeele van Evelina aangezogt worde; waarop Lady Howard hem een heuschen Brief schryft, ten einde hem te beweegen, om Evelina te eeren, door haar openlyk voor zyn kind te erkennen. - Met deezen Brief eindigt dit gedeelte haarer geschiedenissen; in welker ontvouwing de natuur zeer wel in agt genomen is, de gevallen leerzaam zyn, en de Zedenkunde met regt zuiver genaamd mag worden; weshalve deeze Roman onder die van de beste soort te tellen zy.