Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1780

[p. 489]

Aan Morosus.

Morosus! die zo breed van 's Hemels zegen meldt,

Daer ge u een ruime maat van schatten toe zaagt voegen,
En, met een brave vrouw, het wenschlykst vergenoegen,

Terwyl geen wroeging ooit uw teêr geweten kwelt.

Myn lot schynt tegen 't lot, u toebedeeld, gesteld;

'k Blyf rusteloos den grond van myn geluk beploegen;
Terwyl de weêrspoed steeds myn peinzen, pogen, zwoegen:

Op hoop van heil en rust, met ramp op ramp vergeldt.

Gy leeft, bedroefd van geest, by zoo veel zegeningen:
Ik durf, by 't groeijend leed, nog vaak blyhartig zingen:

U streelt dit leven niet - aan 't volgend twyfelt gy:

Ik vind geneugte en troost in dit en 't eeuwig leven.
Gy hebt u in de school van Epikuur begeven. -

Morosus dwaalt gy ook? Want kristus leerde my.

1780.

gaudens.