Uitlegger, te wagten in 't laetste der dagen, met de herstellinge der Jooden in hun Vaderland, wanneer de volheid der Heidenen ingegaen zal zyn. De Godspraek naemlyk betreft, zegt by, ‘de Jooden zelven, en voorspelt de laetste toekomende wederopneming van dat Volk, bestendig als ene afgezonderde Natie bewaerd, in 't Godlyk Verbond, benevens deszelfs wederbrenging in het Land hunner Voorvaderen, en de wederopbouwing van Jeruzalem, tot ene Hoofdstad van dat Volk en Gemenebest, daer ook de ware Godsdienst [te weten niet de Mozaïsche plechtige, maer de zuivere Christlyke Godsdienst,] deszelfs zetel zal hebben.’ - 't Is bekend dat dit gevoelen, zo nopens de verwachting van zulk ene herstelling der Jooden in 't algemeen, als betreffende het overbrengen van deze Godspraek tot die gebeurtenis in 't byzonder, zyne Voor- en Tegenstanders heeft, doch welke zyde men in dit verschil ook kieze, als men het nog voor een onderwerp van onderzoeking blyft houden, zal men, 't geen de Eerwaerde Hamelsveld deswegens te berde brengt, der nadere overdenkinge waerdig vinden. 's Mans Geschrift draegt blyken van Tael- en Oordeelkunde, mitsgaders van Bescheidenheid, in 't beoordeelen en wederleggen van dezulken, die in dit geval van hem verschillen. Uit zyne Opdragt, waerin hy het thans afgegeven Stukje doet voorkomen, als iets dat hy promulsidis quasi loco praemittere decrevit, als ene soort van Voorgerecht vooraf heeft willen laten gaen, vermoeden wy eenigzins, dat zyn Eerwaerde ten oogmerk heeft den Lezer met ene breedere behandeling van dit onderwerp te onthalen; waerom wy 'er te meer slechts met korte woorden gewag van gemaekt hebben.
Auteursrechtvrij