Verhaal van de uitwerking der electriciteit in 't wegneemen van een vaste samentrekking der vingers. Door Alexander Eason, medegedeeld aan Dr. Duncan.
(Medic. and Philos. Comment. Vol. V. Part. I.)
Een Juffrouw, in 't landschap Corke, had 't ongeluk haar arm te breeken. Op den gewoonen tyd na 't toeval, werd 't verband weggenoomen, en de arm werdt bevonden volkomen regt te zyn; dog de vingers waren, in den palm van de hand, krom toegetrokken, en konden met geen mogelykheid uitgerekt, of de hand met geweld geopend worden. Baaden, en al wat dienen kon om de deelen te doen slap worden, werdt in het werk gesteld; dog te vergeefs. Zy reisde naar Bath, alwaar zy de geneeswyze van 't pompen onderging, en de wryving met 't slyk van 't water; dog met geen gevolg. Ten naaste by tien maanden na dat haar 't ongeluk overgekomen was, kwam zy te Lismore, om haar zuster te bezoeken; dewyl ze toen wanhoopte ooit geneezen te zullen worden, zo liet ze zich ligt door Mr. Eels, zeer ervaaren in de proeven van de Electriciteit, overhaalen, om te waagen wat of een Electricaale slag in dit geval uitwerken zoude. Mr. Eels laadde tot dit oogmerk de Electrike vlesch vry zwaar, en deed dezelve ontlasten langs den loop van de spieren die den arm doen buigen (Musculi flexores): in een oogenblik tyds sprongen de vingers open; met dit gevolg dat ze sedert dien tyd altoos 't vry gebruik 'er van behouden heeft. In dit geval scheen de oorzaak van 't ongemak niet in de zenuwen te zyn; en de Electrike schok werkte waarschynelyk alleen gelyk een vermogen, door de spieren los te maken.