lem sal geheeten worden eene stadt der waerheyt, ende de berg des heeren der heyrscharen een berg der heyligheyt, welken de Eerwaerde Hinlópen, door ene uitbreiding, beknoptlyk opheldert, stelt zyn Eerwaerde zich voor, twee hoofdzaken te verhandelen. I. Te toonen, ‘dat een volk dan waarlyk gelukkig is, wanneer het, als eene burgerlyke maatschappy, eene stad der waarheid, en, als eene Godsdienstige, een berg der heiligheid is.’ II. Voor te dragen, ‘hoe God zelf by een Volk wil komen woonen, om het, door zyne heiligende genade, tot zulk een geluk te brengen’. Op de voorstelling hiervan grond hy ene toepassing, geschikt om Nederlands inwoonders te bewegen, ‘tot verootmoedigende schaamte over hunne zonden en ongerechtigheden, en tot bekeering van dezelven’: mitsgaders ‘om hen aan te moedigen tot een onwankelbaar vertrouwen op de Godlyke belofte, en dus een recht gebruik te maaken van zyne Genade’. - Het geheele beloop der Leerreden is naer vereisch ingericht; maer inzonderheid heeft zyn Eerwaerde by uitstek wel uitgevoerd, zyne aftchetsing van een Volk, ‘dat in de burgerlyke handelingen waarachtig en getrouw, en in den Godsdienst heilig is’. Dit Tafereel is bovenal der beschouwinge waerdig.
Auteursrechtvrij