Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1779

Redenen van Appel, overgelevert aan de Eerw. Classis van Amsterdam; door en van wegens Zion Quint, Lidtmaat der Gereformeerde Nederduitsche Gemeente, in Amsterdam, gecensureerde, over en wegens deszelfs verwerping van den Kinderdoop; tegen den Eerwaarden Kerkenraad der gemelde Gemeente. In Folio 12 bladz.

Naer luid van den aenvang van dit Geschrift is de Appellant, al sedert vele jaren, van gevoelen geweest, dat de Leere van den Kinderdoop niet gegrond zy in Gods Woord. Zulks heeft ten gevolge gehad, dat één zyner Kinderen niet gedoopt is geworden. Niettegenstaende dit genoegzaem bekend ware, zyn 'er omtrent

[p. 348]

12 jaren verlopen, zonder dat hy Appellant, van wegen den Kerkenraed of zyne Wykpredikanten deswegen is aengesproken; 't welk hem deed vermoeden, dat men met hem daarin overeenstemde; dat de Leer van den Kinderdoop behoort onder die Leerstukken, waeromtrent men de verschillende begrippen broederlyk in elkander verdraegt. Dan ziet, een voorval in den Kerkenraed brengt dit zyn gehouden gedrag op het tapyt, en geeft voorts aenleiding dat hy deswegens aengesproken worde; en op dit herhaeld aenspreken, dat, hoewel 't bescheiden en vriendlyk geschiedde, echter ten zynen opzichte niet overtuigend was, volgde eerlang een verzoek van den Eerw. Kerkenraed, om zich voor denzelven te sisteren. Dit geschied zynde heeft de Eerwaerde Kerkenraed, na een voorafgaend gesprek met hem over dit Stuk, hem, door den Preses, de volgende Resolutie bekend gemaekt. - ‘Dat de Vergadering de zaak overwogen hebbende van begrip was, dat hij Appellant den Kinderdoop niet alleen verwierp; maar ook deze zijne Lere had verbreid, en daarenboven meende verpligt te wezen, om ze nog verder te verbreiden; dat 'er wijders zig weinig of geene hoop opdeed, dat hij Appellant van deze zijne begrippen zoude af te brengen wezen; dat hij Appellant, door deze zijne Lere, afweek van die der Gereformeerde Kerk, en van de Formulieren van Enigheid; dat hij Appellant, integendeel in de Lere des H. Doops, het in den grond eens was met de Mennoniten: en dat wijders, dewijl hij Appellant, den Kinderdoop verwerpende, zig moest aanmerken als niet gedoopt te wezen, dat hij Appellant overzulks zig behoorde te agten, niet geregtigd te zijn tot het gebruik van het H. Avondmaal; en dat uit dien hoofde, de Eerwaarde Vergadering aan hem Appellant het gebruik daar van, hoewel tot hun leedwezen, moest ontzeggen, tot zo lang, dat hij Appellant, in de Lere des Kinderdoops, zig met de Gereformeerde Kerk weder verenigen zoude’. - De Appellant zig over deze met hem gehouden handelwyze, die hy als onregelmatig beschouwt, beklagende, vervoegt zich met dit Geschrift tot de Eerw. Classis van Amsterdam; hy tracht in het zelve te toonen, de ongefundeerdheid dier Resolutie, en verzoekt vervolgens derzelver vernietiging. - Het be-

[p. 349]

oordeelen van het gewigt der redenen, door hem Appellant ten dien einde bygebragt, met regt voor tegenwoordig aen het Eerw. Classis overlatende, hebben wy alleen omtrent het opstel zelve in 't algemeen aen te merken, dat de Appellant zich alleszins bescheiden gedraegt, en de zaek, van zyne zyde beschouwd, op ene geregelde manier voorstaet. - Wyders verklaert hy ten laetsten, indien de Eerw. Classis hem onverhoopt in 't ongelyk mogte stellen, vervolgens, en wederom te appelleren voor de Christelyke Synode van Noordholland.