Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1776

Het trommelend Huisspook of de Echtgenoot Waarzegger. Blyspel. Onder de Zinspreuk: Kunstmin spaart geen Vlyt. Te Amsterdam, 1776. Behalven het Voorbericht 141 bladz. in octavo.

EEne Baronesse, wier Gemaal, zo men wel meent te weeten, in een slag gesneuveld is, wordt ten Huwelyk verzogt, door Wuftwyk, een vrypostig Petit-maitre met slegte beginselen, zo hy 'er eenigen heeft. Leander, een Neef van den Baron, minder galant, doch beter van zeden, heeft de Barones, niet gezind om een tweede Huwelyk aan te gaan, vergeefsch gevryd, en zou 'er van afgezien nebben, was 't niet, dat Wuftwyk, zo 't hem toescheen, begunstigd wierd. Dit deed hem, met behulp van Magdalena, de huishoudster der Baronesse, de rol van een trommelend spook in 't Kasteel speelen; en dat wel in de gedaante van den Baron, om door dat middel Wuftwyk te verwyderen; wanneer hy zig vleide beter te zullen slaagen. Onder het beraamen en 't in werkstellen van dit middel, is de Baron, die niet gesneuveld, maar gevangen en zeer naauw bewaard, doch onlangs in vryheid gesteld was, daaromstreeks gekomen. Hy had zig onbekend gehouden, met oogmerk, om de waare gevoelens zyner Egtgenoote te doorgronden; en men hield hem in de buurt voor een Waarzegger of Tovenaar. De Baron zoekt en vindt gelegenheid om zynen Rentmeester Logikus te spreeken, zig aan hem

[p. 281]

te openbaaren, en met hem te overleggen, wat in deezen te doen. Logikus hervat, volgens afspraak met den Baron, eene vroeger Vryery met Magdalena; komt langs dien weg, zonder haar van zyne zyde iets te ontdekken, agter het geheim van den gesmeeden aanslag. Voorts komt de Baron als een Tovenaar in 't Kasteel, om het spook, met toestemming der Baronesse, (die van 't eene en 't andere geheim onkundig is,) te verdryven. Wuftwyk bespot hem openlyk, en Leander maakt zig in 't geheim sterk, dat hy zo wel den Tovenaar als Wuftwyk zal verbaazen. Het laatste gelukt hem: Wuftwyk, die niet geloofde, zo hy beweerde, dat 'er Geesten waren neemt in alleryl de vlugt, op de verschyning van den trommelenden Leander, in de gedaante van den Baron spookende. Maar de Baron wagt het spook af, en ontdekt zig, na eenige redenwisselingen, ten laatste, met het afteggen van zyn waarzeggers-kleeding; dat Leander met schaamte doet vertrekken. Magdalena, meenende Leander, te zien, wordt gewaar dat zy weezenlyk den Baron voor zig heeft, an is doodlyk ontsteld. Intusschen heeft Logikus der Baronesse, op het der ontknoopinge, alles ontdekt, en haar voorbereid tot het ontmoeten van den Baron; waar op zy in de kamer stuift, en de tedere Egtgenooten elkander omhelzen. By die gelegenheid begiftigt de Baron den Rentmeester en de Huishoudster, met eene genoegzaane somme, om het Huwelyk aan te gaan. - Het beloop deezer Geschiedenisse met tusschenkomende Tooneelen, inzonderheid van bygeloovige Huisbedienden, wordt hier in eene welgeregelde schikking, met een naar den aart der verschillende characters gepasten styl, voorgedraagen. De characters zyn over 't geheel zeer wel getroffen en leerzaam; byzonder dat van Wuftwyk, benevens dat des Barons en der Baronesse. Wuftwyk mag voor den Vrygeest speelen, zo sterk hy wil; zo dra 't 'er op aankomt, blykt het ten klaarste, dat hy, in zyn voorgewend Ongeloof, ten uiterste Bygeloovig is; 't welk men meermaals by die Heertjes ontdekt. En de Baron, mitsgaders de Barones, schetsen ons een treffend Tafereel van zuivere Huwelyksliefde, dat zig in een bevallig licht vertoont.