Uytertse hylickmaeckers
(na 1677)–Anoniem Uytertse Hylickmaeckers–
AuteursrechtvrijVol soetigheydt, ofte Amsterdamse kermiskoeck, opgedist voor de genoode kermis gasten en aerdige sangers en sangeressen
Voys: Ach Bellinde heb, &c.
ALs ick aen de soetigheden
Denck die men in ’t minnen vint,
En de soete vrolickheden,
Acht ick luckigh een die mint:
Maer als ‘k weder gae bedencken
Dat die mint veel pijnen lijdt,
En de min fenijn kan schencken,
Hou ick ’t met de vryigheyt.
Ach wanneer men mach gelooven,
Dat men weder wordt besint,
Dan kan men dees smart verdooven,
Dan is luckigh die bemint:
Maer als men weer komt te vinden
Dat dees eerste liefd’ verslijt,
| |
[pagina 76]
| |
 En verandert als de winden,
Dan ist best in vryigheyt.
Die geen die in d’ooge stralen
Van sijn schoone wellust vint,
En daer al sijn vreught kan halen,
Die acht luckigh een die mint:
Maer die vint dat by sijn schoone,
Niet en is dan straffigheyt,
En dat daer geen liefd’ kan woonen,
Houd het met de vryigheyt.
Maer wat ist een groot vernoegen
Soom’ in ’t lest haer gunst noch vint,
En dats’ haer tot min wil voegen,
Is hy luckigh die soo mint:
Maer als ’t dan weer komt gebeuren
Dat de noot u van haer scheyd,
En met macht dees vreugt komt scheuren,
Dan ist best in vryigheyt.
Maer men kan sich noch verblijden,
Schoon men sich gescheyden vint,
Want de hoop versoet dit lijden,
Hy’s dan luckigh die bemint:
Maer als sy is weer gekomen,
Soo ghy dan verstooten zijt,
En uw plaets vint ingenomen,
Was ’t niet best in vryigheyt?
Ghy dan die uw vreughd’ kunt vinden
By die geen die ghy besint,
Houd u slechs by uw beminde,
En acht luckigh een die mint:
En ghy weder die in ’t minnen
Vint geen vreught noch soetigheyt,
Eert de Vryheyt als Goddinne,
En blijft steets in vryigheyt.
|
|