Uytertse hylickmaeckers



[pagina 14]
Een Nieuw Liedt.
Stemme: Als ’t begint. ’t IS voorwaer niet langh geleden Dat ick door een kleyn straetjen quam gaen, Daer vond ick een mooy meysje staen, Wel besneden en fraey van leden, Stralende oogen en blondt van haer, Ick wou dat ick by mijn Engel waer. Dorst ick mijn selven eens verstouten Om haer eens te spreken aen, Dorst ick maer eens by haer gaen, Om by haer wat te gaen praten, Of dat ick in haer praet eens viel, Licht worde ick haer tweede ziel. ‘k Heb’er de stoutigheyt aengenomen, En ick heb haer seer gegroet, Al met een soo bly gemoet Ben ick terstont by haer gekomen, En ick bood haer goeden dagh Al met een aengename lagh. Daer bleven wy te samen praten Tot dat ons den avont overviel, doen stond’ ick by mijn tweede ziel, Ick en kon van haer niet scheyden, denckt eens wat een droef geschrey Als ick van mijn Engel schey. Jonghman ghy moet retireren En vertrecken, het wordt te laet, ’t Is hier langh genoegh gepraet, Ick bid u wil mijn excuseren: daer mee soo nam hy sijn af-scheyt, En met een kus adieu geseyt. Toen ben ick van haer getreden Na mijn Ledekant, wilt verstaen, denkt eens wat een droevigen traen daelden op mijn wangen en leden al, denckt eens hoe ick den heelen nacht Om mijnen Engel heb gedacht. EYNDE.