| |
| |
| |
| |
| |
| |
Een schoone t’samen-spraeck Tusschen Leander en Philis.
Op een aengename Voys.
MOet ick hier noch langer wachten,
Ach mijn schoone Herderin,
Sult ghy my altijdt verachten
Daer ick u oprecht bemin;
Dat ghy u stuerigheyt wilt laten dalen,
t’ Sa, t’ sa, kom toont my maer uw min,
En treedt met my ten velden in.
Wie hoor ick daer lammenteeren
Daer ick hier legh heel gerust,
Ick bid u wilt u retireeren,
En stilt uwen minne-lust,
Want ghy zijt een Joncker uyt steden;
Ick hoor het wel aen u bevalligheden,
Me-Joncker gaet toch van mijn deur,
Want my en lust geen Serviteur.
Ach Philis het is Leander
Die u hier komt spreken aen,
Schoon Philis ‘k en min geen ander,
t’ Sa staet op en laet ons gaen,
Want Aurora begint te dagen,
Al mijn schaepkens loopen langhs de hagen,
Ick sal u schaepkens ontsluyten gaen,
En drijven op de groene baen.
Ach Leander mijn beminde,
Ghy maeckt mijn hert geheel ontstelt,
Voort ick sal u strack komen vinden,
Gaet ghy doch maer op het velt,
Ick sal mijn schaepkens wel drijven,
Ick bid u laet my doch hier noch wat blijven,
| |
| |
Tot ick heb mijn klederen aen:
Mijn vee sal ick ontsluyten gaen.
Ach schoon Philis! vol van deughden,
Ghy ontstelt mijn hert en sin,
Ach mijn Engel vol van vreughden,
Mijn volmaeckte Herderin,
Ach! mocht ick maer eens geraken
Met mijn mondt aen uw twee roode kaecken,
Dan waer genesen alle mijn pijn,
Ach Liefste wilt my troostigh zijn.
Swijght Leander met u praten,
‘K ben te jongen Herderin,
‘k Wil met u wel over straten,
Maer en spreeckt my van geen min,
Ach ick bid u stelt doch ter zijden
Alle uw klachten, want ick wil noch beyden
Tot dat het Landt sal zijn gerust,
Leander stilt doch uwen lust.
Philis moet ick langer derven,
Ach u minnelijck aenschijn,
Liever heb ik nu te sterven
Als te leven in dees pijn;
Ach schoon Philis slaet doch u oogen
Op uwen Herder, die hier leyt geboogen,
Die droevigh voor u staen;
Laet my niet ongetroost dan gaen.
Ach Leander hout op van klagen,
Ick sien u stantvastigheyt,
Komt Leander mijn beminde,
Ick wil my heden aen u gaen verbinde,
En met u wil ick leven gaen,
Leander staet my seer wel aen.
| |
| |
Ach schoone Philis, ach mijn waerde,
Ach mijn schoonste veldt-godin,
Aen geen schoonder op der aerden
Speelt in mijn gedacht en sin:
Ach ontfanght den Ringh op trouwe,
Mijn schoon Philis ghy zijt mijn Echte Vrouwe:
Ick wil met u in bosch en dal,
Tot dat de doodt ons scheyden sal.
t’ Sa, t’ sa, dan Herders en Herderinne,
Maeckt nu vreught aen alle kant:
t’ Sa komt Tijter met u vriendinne,
Neemt u fluytjen in u hant:
En wilt nu Blommekens plucken,
En wenscht Leander, Philis veel gelucken:
t’ Sa Tijter speelt nu op de fluyt,
Want schoon Philis is nu de Bruyt.
|
|