Utrechts zang-prieeltjen

[p. 293]

Vande Oprechticheyt eens Minnaers.

Stem: Wrangh Amaril.

O Harde Hart, nochtans van vlees geboren
Geen steene Klip en kander wreeder zijn:
Hoe isset Lief, mijn eygen uytverkoren
Van waer komt doch dit al te quaet fenijn?
Ist door dat volck die onse vreught benijen,
Wilt dese klap als boose plagen mijen.

2 Mijn vroom gemoet sal voor zijn God getuygen,
Dat noyt geen haet dees Borst van binnen draegt,
Maer reyne Min, dies ick ter neder buyge,
En bie mijn lief tot offer, schoone Maeght:
Iae gun dit Riff geen oogenblick het leven,
Als 't waer geloof de schult aen my kan geven.

3 Ontsluyt die plaets, waer in dit leyt verborgen,
Verlicht u Ziel, stort alle droefheyt uyt,
Packt dese stof, en stiertse tegen morgen
Naer 't duyster Rijck, met Charons ouwe Schuyt:

[p. 294]

 

Daer wert de loon tot een min uyt verkregen,

 

Van 't Opper-hooft, die dit wel net sal wegen.

Gelooft het vry.

Vredich.