Utrechts zang-prieeltjen

[p. 275]

[Daer rijst de Zon met groot vermaeck]

Stemme:
Dat ick een Honigh-Bytje waer.

D Aer rijst de Zon met groot vermaeck,
Uyt Thetis schoot, en laet sijn stralen
Op het Aerdtrijck dalen,
Over beemd' en daeck,
En schittert door de boompjes soet:
Wert tijdt dat ick mijn Galathe ontmoet,
Aen 't beeckje, daer sy mijn
Bescheyden heeft te zijn.

2 Mijn Beesjes, laet geen Gras u voen,
En staeckt doch het genot van blaetjes:
'k Bid, spoedt dese paetjes,
Tot ghy sult gaen hoen
Aen 't Beeckje, door dees groene Lind',
Op dat ick daer mijn Nymphje bezigh vind',
Met vlechten eenen Kroon,
Die sal my staen ten thoon.

[p. 276]

 

3 Dan sal ick haer van Myrte-blaen

 

Een kransje vlechten, en van Roosen,

 

Die op 't schoonste bloosen,

 

Als wy t'samen staen

 

Onder den Hemel, handt aen handt

 

Ghevlochten t'samen, door des Liefdes bandt,

 

Als wy twee t'saem in een

 

Door 't Heyligh werck treen.

 

 

 

4 Daer sien ick door de tackjes heen

 

Van dese groene Else-boompjes,

 

Aen de suyvere stroompjes

 

Galathe alleen.

 

Mijn beesjes nu u hongher blust,

 

Met weeligh thijm, of blaetjes, wat u lust,

 

En ick sal my nu voen

 

Met Galathe in 't groen.

H. Verdonck.