Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen– AuteursrechtvrijStemme: Florida, &c.
W Aer zijt ghy nu mijn Rosemond?
Die ick onlanghs soo vrolijck vond,
Haer wolligh vee gheleyen,
My dunckt ick hoor een Echo in de lucht,
Met eensaem droef ghesucht,
Als door de wolcken weyen.
2 Ach Hemel wat of dit beduyt!
| |
[pagina 252]
| |
Nu schuyl ick achter 't jeughdigh kruyt,
Ick sie een Nimphje komen:
'T is Rosemond die flickert als de Son,
Sy singht van Coridon,
In 't lommer van de bomen.
3 Ay loos' ontrouwe Minnaers hert
Van wien ick nu verlaten wert,
Swoerd' ghy my niet voor desen,
Ick was u wens, u hert en tweede ziel,
Die u alleen beviel,
Nu sal 't Astrea wesen.
4 Ick sagh u trouwe dienstbaerheyt,
Als ghy mijn vee had uytgheleydt,
Na 't veldt oft in 't bosgagie,
Bliest ghy terstondt maer u harders fluyt,
Wiens helder soet gheluyt,
My lockte tot vryagie.
5 Hoe klaechd' ghy dus mijn tweede ziel
Voor wien ick hier soo nedrigh kniel
Met nat betraende oogen,
| |
[pagina 253]
| |
Neen Rosemond so waer u Harder leeft,
En Tyter stralen geeft,
Noyt heb ick u bedroghen.
6 Ontfangt mijn hand, mijn hert, en trou,
Ick kies u tot mijn waerde Vrouw,
Een kusje tot een teecken,
Den Hemel geeft dat ons verliefde hert,
Noch meer ontsteecken wert,
Wie kan ons Trouw' verbreken?
|
|