Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
[pagina 216]
| |
Stemme: Tweede Karileen.
S Poeyt u voetjes treet wat aen,
Want Apol sijn paerden in gaat slaen,
En Auroor,, haer vertoont// soetjes voor//
Dus mijn vee// gaet wat rasjens, dwaelt niet na Zee,
Soeckt Claver-wey// schuwt de hey// op dat ghy//
Niet geniet, 't geen u baren mocht verdriet,
Pluckt gewas// knabbelt gras, voor 't gebas//
Van 't gediert// ick u hoed// schoon hoe seer het tiert.
2 Stroomt neer Beeckjes spoet u ras,
Segh mijn Lief dat ick hem hier in't gras,
Heb vertoeft// al te langh, 'k ben bedroeft,
Om dat hy// dus gaet wachten, en my laet in ly,
Ey bortelt uyt// met geluyt// dat het stuyt,
Dicht ontrent// daer mijn Lief sich is gewent.
Met sijn Vee// 't houden stee// laet hem ree,
Hier doch zijn// ach! ick bid, doet soo veel voor mijn.
| |
[pagina 217]
| |
3 Daer rijst soetjes 't Morgen-licht
Die het vyer heeft in mijn borst gesticht,
Wiens gelaet// m' heeft bekoort// en sijn praet,
Mijn vervoer// doen hy eeuwigh my sijn trouheyt swoer,
'K acht KonincksKroon// en sijn Throon// niet so schoon,
Noch soo waerd// als de rijckdom van de aerd,
Als die geen, die met reen// langh geleen,
M' heeft bekoort// tot sijn Min, dies hy my behoort.
4 Kom dan Cloris kust uw' Vrouw,
En geniet het geen ghy eertijts wouw,
Want de Trouw// van ons twee, Man en Vrouw,
Heeft gemaeckt// dies de lusjes nae 't genieten haeckt,
Kust Cloris kust// laet de lust// sijn geblust,
En voldoet// d'langh gewenschte vreugde soet//
Beesjes Fluyt// maeckt geluyt// 'k ben de Bruydt.
Weest verheught// want de tijt, roept nu om geneught.
Lust baert wijsheyt. |
|