Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen– AuteursrechtvrijToon: Tweede, &c.Ofte: Spoed' u voetjes, treed' wat aen.
A Lderwaerste Carileen,
Nymphelijn, die ick van herten meen:
Toeft mijn graeght// soetebloem// brave Maeght,
Harders kindt// van de Hoeders wonder wel bemint;
O! geestigh dier// vol playsier// stookt mijn vyer
Nimmermeer// doch soo dat'et my verteer
In men hart// dat de smart// my benart,
| |
[pagina 192]
| |
Swaer en groot// en my geeft oorsaeck totte doodt.
2 'k Wil al mijn vermaeck en jeught,
Al mijn lust, mijn vrolijckheyt en vreught
Nu aen jou// soete spruyt, heus en Trouw'
Stadigh aen// graegh besteden, altijt nu voortaen:
Soo langh de Go'on// uyt'er Throon// my so schoon
En soo vry// laten leven// soet en bly,
Na mijn sin// sal mijn Min// ô Goddin!
Van u af// wijcken noyt, voorse tijght in 't Graf.
3 Daerom allersoetste Bloem,
Eerbaer Beeldt, vol alle flicker-roem:
Reyne mondt// suyver hert, en gesondt,
Gaeve Spruyt// schiet u botten van weer-liefde uyt;
O! schiet een strael// datse dwael// datse dael,
En mijn bloet// deur'er kracht verkeeren doet:
Soo sal zijn// dat oock mijn// droeve pijn,
Seer versacht// en tot een beter standt ghebracht.
Geklagh en droef geween, en innerlijcke karmen, Ontsteecken menigh Mensch tot redelijck ontfarmen, | |
[pagina 193]
| |
En porren sijn gemoet (door 't suchten) tot genaed', Schoon oock sijn straf gebaer klam den hooghsten graed', A.J. LIEVER |
|