Utrechts zang-prieeltjen

[Philander en Lerinde bey]

Stemme:
Ons leven vol van soet en suur, verandert dickmael, &c.

P Hilander en Lerinde bey
Die quamen lestmael van een Rey
Daer Nymphen, Harders vrolijck waren,
Die in den avondt t' saem vergaren.

2 Philander bracht sijn lief nae huys,
Sy dachten op gheen leedt noch kruys:
Hy sprack van soete Mins belooningh,
Door 't Bosch, al gaende nae haer wooningh.

[p. 158]

 

3 Twee Roovers laghen daer in 't kruyt,

 

Die quamen schielijck springhen uyt,

 

En setten dese twee met smerte

 

De bloote Deeghens op haer herte.

 

 

 

4 Philanders Staf die viel daer neer,

 

En anders had hy gheen Geweer:

 

Heeft om sijns Lijfs ghenae ghebeden,

 

En voor sijn Lief, met soete reden.

 

 

 

5 Maer dese snee'ghe Harderin

 

Kreegh strackx wat anders in haer sin:

 

Ey paert ons Ieught en jonghe leven,

 

Wy hebben Schat noch Gout te gheven.

 

 

 

6 Maer gins in 't Bosch, 't zy u bekent,

 

Een Veldt-weeghs veer, of daer ontrent,

 

Keunt ghy een Iuffrouw achterhalen,

 

Die wy gheleyden door de Dalen.

 

 

 

7 Sy heeft haer geldt en schat secreet

 

Ghegordet op haer onder-Kleedt.

 

Sy meenden waer: elck socht te stroopen.

 

Philander met sijn Lief aen 't loopen.

[p. 159]

 

8 In 't vluchten deden sy dees Clacht:

 

Hoe schrickigh ist te gaen by nacht.

 

O Moorders! socht gy dus te scheyden

 

Het soete leven van ons beyden?

 

 

 

9 Maer 't geen den hemel yemandt gunt

 

Ick weet ghy dat niet nemen kunt:

 

Dus doen wy hem alleen Off'randen

 

Die ons verlost heeft uyt u handen.

H.Ockes.

Weest eendrachtigh.