Utrechts zang-prieeltjen

[p. 144]

Amintas Prijst Bellindes Deught,
Ia houdt haer voor de hooghste vreught.

Stemme:
Soo haest als Apollo, &c.

A Ch Bellinde! lieve Susje,
Ach mijn waerste lusje,
De soeticheyt// ach lieve Meyt,
Kan ick vergeten niet:
Want doen ick by// u groene zy,
Lestmael verkreegh mijn rusje,
Ie trooste my// waer deur dat jy
Verkeerde mijn verdriet.

2 Ick was heel moed en verslaghen,
Als een Hart van 't jaghen,
Daer toe bezwaert// en ongepaert
Als een verlooren Schaep,

[p. 145]

 

Maer doen ick quam// by u/ mijn Lam,

 

Ghedaen was al mijn klaghen/

 

'k Was soo gherust// deur soete lust

 

Viel ick van vreught in slaep.

 

 

 

3 Met ick was in slaep ghekomen,

 

Kreegh ick sulcke Droomen:

 

My docht ick sagh// een soet ghelach

 

Van Nymphjes, in het groen:

 

Noch hoord' ick een ^‡ geluyt (soo 't scheen)

 

In 't ruyschen van de Boomen,

 

Iae wel my docht// gheen dinck en mocht

 

My meerder vreught aen doen.

 

 

 

4 Met dit Droomen ick ontwaeckte

 

Vyt mijn slaep gheraeckte,

 

Waer deur ick schier// ach soete Dier

 

Op sprongh van enckel vreught:

 

En oock te meer// verblijd' ick seer,

 

Om dat ick noch ghenaeckte

 

V, aerdigh Beeldt,, soo op ghestreelt,

 

't Welck een jonck Hart verheught.

‡ van Vogels

[p. 146]

 

5 Want gheen vreught op deser Aerden

 

Is soo hoogh in waerden,

 

Wanneer een Maeght,, getrouw'lijck draeght

 

Haer liefd' op een Jonghman;

 

Ach 't is een saeck// vol leet vermaeck,

 

Die noyt de Jeught beswaerden:

 

Want Liefd' altijdt// dooft haet en nijdt,

 

Ghelijckmen dencken kan.

Guil. Abrahams Ooyevaer.