Boers-Klacht.
M Y dunct dat my het hooft schier scheurt, en aefrecht rijd op
stelt En aefrecht rijd op stelt.
Ist van sijn leve wel ebeurt, ien Kraem-heer sonder gelt?
Ien Kraem-heer sonder gelt,
Ien Kraem-heer sonder gelt.
2 En dat my aldermiest noch plaeght, dat is dat ongse Griet,
Wil trouwe, songder sy 't my vroegt, Ist niet een groot verdriet?
Ist niet een groot verdriet?
3 Het is so hupsen fluxsen Meyt, men brangt alsmen haer
siet, Men brangt alsmen haer siet,
Dat weet de Kevel-smul oock wel, en daerom vrijdt hy Griet,
En daerom vrijdt hy Griet,
| |
4 Hy is so lompen plompen Vyl, niet muys-vael, nog niet bongt,
Niet muys-vael, noch niet bongt,
Sijn oogen als het Katte-groen, zijn scheluw in de grongt,
Zijn scheluw in de grongt,
5 Hy heyt een voorhooft tot syn kruyn, en hier en daer wat
hayrs, En hier en daer wat hayrs,
Sijn borstels van sijn Kevel-kin, die steecken als een Baers,
Die steecken als een Baers,
6 Segt van mijn vrijer wat je wilt, hy heyt yets van mijn sin,
Hy heyt yets van mijn sin,
Hy draeght een Vuer-roer in sijn sack, en daer is Bos-kruyt in,
7 Dat is soo envelijcke kangt, soo lanck, soo rongt, soo stijf,
So lanck, soo rongt, soo stijf,
Hy schieter mee, jae op een prick, ja op ien rongde schijf,
Jae op ien rongde schijf,
| |
8 Siet Vaertje, nou heb jy de reen, waerom ick Krelis min,
Ten is mijn om sijn backus niet, maer 't vuer-roer maect de min,
Maer 't Vuer-roer maeckt de min,
Maer 't Vuer-roer maeckt de min.
Elck heyt sijn Liefje lief.
|
|