Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
Auteursrechtvrij
[pagina 22]
| |
Toon: La Bovenette.
W At vreugde kan toch by mijn zijn,
Nu ick Rosinde laes moet derven,
En eenig swerven,
Wat vermaekt het mijn;
Dat yders geest
(In dese aengename dagh)
Geniet al 't soet dat men gemeten mach:
Nu dat mijn oogen,
Niet sien en mogen,
Het voedsel dat mijn ziel geneest.
| |
[pagina 23]
| |
2 Ik plag voor desen in de glans
Van mijn al-waerde Son te sweven,
Die mijn deed' leven,
Mits sy loofde kans:
(O soetigheyt!)
Van overwinningh, door gedoen
Waer uyt ik gants geen listen kond' vermoen:
Maer al die vreugde
Zijn ongeneugde,
Nu ik het beste had verbeydt.
3 Rosinde is my nu ontrukt,
Door 't dwingen van haer vrekke Vrunden,
Die my niet gunden
Dat ik wiert belukt
Met soo een schat:
Sy wilde graegh gelijk ik wouw,
En even-wel genoot ik niet haer Trouw,
Dat deed' de waerde
Der snoode Aerde,
Want ik die niet genoeg besat.
| |
[pagina 24]
| |
4 Genoeghsaem tegens wil en dank
Van mijn Rosinde, dan 't niet baete,
Mitsdien mijn haete
(Om de Munt'-Godin
Mijn Stief-moer was.)
Haer ouder waren, na wiens wet
Sy van jongs aen haer kiesing had geset,
O vrekke Menssen!
Gy doet verflenssen
Mijn leven, 't geen verloopt soo ras.
Besteben. |
|