Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
Auteursrechtvrij
[pagina 308]
| |
Toon: Courante Messieurs.
D E nare nacht was geen belet
Voor Thisbe, om'er Lief, die sy had dagh geset,
Te soecken in het Aekelijcke Wout,
Dat menig kloeck gemoet vervrout,
By een Fonteyn daer toe verkooren,
Om d'een des anders liefd' te hooren;
Maer eer sy quam was sy verlooren.
2 Vermits terwijle sy hem wacht,
Een Leeuwen Moeder haer een groote vrees aenbracht,
Sy liep verbaest in een verhole hoek,
En in de vlucht stroyd' sy de doek
Daer meed' haer hayr was opgebonden,
Die Pyramus we'er heeft gevonden,
Die meenden doen sy was verslonden
| |
[pagina 309]
| |
3 Van 't felle Beest, dat doen hy quam,
Op't snelste dat het kon, sijn loop te Boswaert nam:
O! seyd hy doen, 't is wis, wis mijn Lief is doot;
Wat ramp, wiens wee, wat harde stoot
Is by mijn onluck te gelijcken,
De doot kan my nu niet ontwijken,
Ik sal mijn trouwe liefde yken
4 Met dese stempel: en soo voort
Neemt hy sijn eygen kling, daer hy hem me'e vermoort:
En soo sijn ziel het schoone lichaem liet,
Quam Thisbe, die soo haest sy siet
Pyramus geest de romp begeven,
Een eynde maeckte van haer leven:
Dit heeft de trouwe liefd' bedreven.
M.F. Besteben. |
|