Utrechts zang-prieeltjen

[p. 302]

[Lieve Velt goddinne]

Stemme:
Vliet heen droeve suchjes.

L Ieve Velt goddinne,
Die het lust u koel gemoet
De soete liefde te onthouwen;
Mijn Oprechte minne,
(In stantvaste liefde gevoet)
Ontsegt ghy schoon; doch wreetste der Vrouwen:
Waer toe is schoonheyt aen u gegeven;
Ist om dat mijn,
Van u schoonheyt souw,
O wreede Vrouw!
Geschieden dese pijn?

2 Pijne, straffe, plaeghe.
Doet u wreetheyt, my, Godin!
Alleen om uwe schoonheyt lyen;

[p. 303]

 

Mits ick liefde drage.

 

Ghy verbodt doet aen mijn min,

 

En dat ick staken sal mijn vryen:

 

Ghy kunt het minnen my niet beletten,

 

Hoe wel verbien;

 

Schoon u koel gemoet,

 

Geen Liefde voedt,

 

Sult ghy my lievend' sien.

 

 

 

3 Liefde sal vertrouwen

 

Dat u getrouwicheyt in min,

 

V tot het minnen sal bewegen;

 

Liefd' sal hoop behouwen

 

Dat u wederliefd', Godin!

 

Door liefde noch sal zijn verkregen:

 

Dies ick mijn heere langhs d'Amstel-stroomen,

 

Nae 't Diemer-meer;

 

Daer ick 't lieve licht,

 

Van u gesicht,

 

Genoten heb wel eer,

[p. 304]

 

4 Groene Elfen boomen

 

Daer wel eer mijn liefde bleeck,

 

Tot wellust van mijn Veld-goddinne:

 

Daer de Diemer stromen

 

Geen meer vlieten, maer een beeck

 

Van tranen, tot getuygh mijns minne;

 

Om dat u Telghjes bladerloos dorren,

 

Stort ick getraen

 

Op dat ghy, me Vrouw!

 

Door trouwen douw,

 

Mijn liefde sout verstaen.