Utrechts zang-prieeltjen

[p. 292]

[Waer toe of ick mijn sin]

Stemme:
L' Orangee.

W Aer toe of ick mijn sin
In lusten vande min.
Soo licht en los vervallen laet
Op een Juffrouw te hoogh van staet?
Wiens reden, en zeden doen vaste blijck
Dat men nau haers gelijck
In waerden, op aerden
Soo schoon sou vinden, en daer by soe rijck.

Was ick van meerder goet
Als wel mijn Iuffrouw doet,
Soo had ick hoop dat ick haer sou
Verkrygen tot mijn eygen Vrouw;
Op heden, syn reden, noch trouheyts kracht
By rijckdom niet geacht;

[p. 293]

 

Haer gaven// die draven

 

Nae gelt na goet, na staet en hoogh geslaght.

 

 

 

Al hoe wel dat ick mijn

 

Hou van geslaght te zijn

 

Soo hoogh en eel gelijck als sy,

 

Maer 't komt in rijck-dom gants niet by,

 

Mijn sinnen, die minnen haer niet om 't goet,

 

Maer uyt een trou gemoet;

 

Door reden, in zeden

 

Haer schoone jeught van jonghs is opgevoedt,

 

 

 

Dewijl mijn Iufvrouw heeft

 

Al wat de werelt geeft

 

Dats rijck-dom, wellust, staet en eer

 

Na wil, na wensch en na begeer

 

Al heeftse, en leeftse na lust daer van

 

Noch schorter yets wat an

 

Mevrouwe, dats trouwe

 

Waer in men mijns gelijck niet vinden kan.