Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
Auteursrechtvrij
[pagina 270]
| |
Wijse: Peeckel-Haringh.
Hylas.
I Ck ongeluckich Vrijer,
Hoe ben ick in de ly?
Ick kan geen Vrijster winnen,
Hoe dapper dat ick vry,
Sy achten 't maer voor grillen,
't En klemt niet wat ick doe:
Sal dit noch langer duuren,
Ick wort mijn leven moe.
Phillis.
2 Ionghman waer toe dit klagen,
Ey! laet u grillen staen,
| |
[pagina 271]
| |
'k En sach van al mijn dagen
Noyt sulcken vreemden Haen:
Ghy reutelt en ghy rammelt,
Als of ghy had' een gons,
Ghy Bongioert selfs in jou Boersen,
En lecht die schult op ons.
3 Ghy loopt by al die Vrijsters
En maeckt veel waters vuyl:
Dan by een Minnist Susje,
Of by een kerrick Uyl:
Met suycker soete woorden
Payt ghy den gantschen hoop:
Het schijnen mooye Boonen,
Doch woorden zijn goet koop.
4 Vindt ghy een aerdich Meysje,
Aen Lichaem schoon en fris,
Ghy doet haer stracx gelooven
Dat sy de Liefste is:
Ghy steelt haer hert en sinnen,
Sy meent sy is de bruyt,
| |
[pagina 272]
| |
Doch 't Meysje is bedrogen,
De Vryer scheyter uyt.
Hylas.
5 'Tis waer, ick dien de Vrijsters
De Soolen uyt haer Schoen,
Ick soeck haer te behaghen,
Wat soud' ick anders doen?
't Streckt al tot naerder kennis,
Tot aengenaem vermaeck:
Maer stracks de knoop te sluyten
Dat is een sware saeck.
6 Het sijn wel soete Hertjens,
Die waerdigh zijn bemint:
Maer 'k wil soo hart niet loopen,
Als of ick waer verblint:
Sy schijnen schier Goddinnen,
Gekleet als Juffers gaen,
Groots hertigh, kleyn van haven,
Dat staet my qualijck aen.
7 Maer een soet aerdigh Buysje,
Van middel baren staet,
| |
[pagina 273]
| |
Die matigh weet te voeghen
Haer Kledingh en ghelaet,
Niet grootsich in haer wapen,
Vol zedicheyt en deucht:
Mocht my sulck een ghebeuren,
Soo was mijn Hart verheucht.
Besje.
7 O hooft vol Muysen-nesten!
Hoe krijght ghy noch een Wijf
Al dese vieze vazen
En hebben niet om 't lijf
Dan schortet aen kledingh,
En dan aen gelt en schat;
Dan hier aen dan daer aen
Daer hapert altijt wat.
't Is quaet te passen. |
|