Utrechts zang-prieeltjen

[p. 258]

[O snelle beeck, o Cristalyne vliedt]

Stemme:
Periosta die met traghe.

1.
O Snelle beeck, o Cristalyne vliedt,
Met kruyd en blom bepronkten digt beplant
Ghy die u stroom met soete drifjes schiet
Langhs groene wal en dight begraesde kant:
Al waer ick laest mijn Nimph Bellinde vondt
Die in't geboomt op groenen oever stondt;

2.
En sloegh het oogh in't beeckjen datter stroomt,
Waer ick haer beelt en schoone ooghen sagh:
Op 't soetst ghemenght met weer schijn van 't geboemt
Speur ick een lonck en vriendelijcke lagh,
Ick voel de min gheraeckt aen mijn ghemoedt,
Mits 't beeckjen my van mijn Nimphs wegen groet.

3.
Narcissus had noyt tot sijn eyghen beelt

[p. 259]

 

Zoo grooten liefd als ick in't herte kreegh;

 

Toen lagh, en lonck (uyt oogh en mont gheteelt)

 

Vertoonden my, zoo haest ick neder zeegh,

 

En uyt de stroom mijn tweede leven schiep:

 

Daer zy met een my zonder spreken riep.

 

 

 

4.

 

Haer wezen was de stem die tot my sprack,

 

Als ick daer zagh haer armpjes uyt gespreyt;

 

En dat een suchjen uyt haer boesem brack,

 

Van waer dat my de lieve Echo seydt

 

Dat sy het looft, alleenich om dat zy

 

Wt soete liefd' verlanght nae mijn ghevry.

 

EYNDE.

 

 

 

Als Celion Belinde sagh

 

Die in het groen ghedoocken lagh,

 

Bedeckt met Bloempjes en met bomen

 

Ghespieghelt in de Water stromen,

 

Heeft hy door 't Water ende min

 

Haer beeltenis ghesoghen in.