Utrechts zang-prieeltjen

Liefdens-gevley.

Stemme: Ceste Cruelle.

W Aerom o schoone? wilt ghy voor mijn vliede
Dat ghy wel siet dat ick u soo bemin,
Kom ick niet daeg'lijcx u mijn gunst aenbiede,
En kniel voor u gelijck mijn afgodin:

[p. 188]

 

Ia kerm en suchte

 

Steeds met droef gelaet,

 

Waer toe dan 't vluchte

 

Van mijn, stuurs en quaet,

 

Ghelijck of ghy mijn haet.

 

 

 

2 Hoe dick heb ick wanneer de herde buye

 

Van hagel, sneeu, met over-groot ghedruys,

 

Quamen gevloogen uyt het buld'ren zuye,

 

Een heele nacht gaen waren voor u huys,

 

Als ghy te ruste

 

Laeght op't pluymigh bedt

 

Ick vol onluste

 

Heb my dan te met

 

Wat op u stoep geset.

 

 

 

3 Waer dat ick sat en keeck vast deur de spleetjes

 

Van uwer deur, of ick u niet en sach,

 

Of hooren kon mijn Engels soete treetjes,

 

En dan met 't oor ick aen u venster lagh,

 

Op hoop dat ickje

 

Daer mijn lieve Son

[p. 189]

 

Een oogen-blickje

 

Waerde hoore kon,

 

Dan ach ick niemant von!

 

 

 

4 Dit duurde dick tot dat den rooden morge

 

Blooskakend schoof het zwarte wolck-gordijn,

 

Dat ick daer sat belaen met liefdenssorge,

 

En ooghde vast na 't schoone Christalijn

 

Van uw' gesichje,

 

't Geen my meer vermaeckt

 

Als 't morgen lichje,

 

Roosich root gekaekt,

 

Daer ydereen nae haeckt.

 

 

 

5 Kan dees mijn trou, o schoon u niet doen keere

 

Tot afstant van u al te wreede straf:

 

Soo sal Atrop mijn levens draed afscheeren

 

En sende dit mijn rif in 't droeve graf,

 

Dan naer en ijss'lijck

 

Sal mijn geest u staegh

 

Wreed en afgrijselijck,

 

V dan alle daegh

 

Verwijten dese plaegh.

[p. 190]

 

6 Doch hoe sou een soo'n stuers en wreet hert woone,

 

In een soo'n waard en overschoone Maeghd,

 

Dat ghy dus straf mijn trouwe dienst soudt loone,

 

Dan 'k ben te vreen indien het u behaeghd,

 

Dat ick sal storte

 

Mijn verliefde bloet,

 

't leve wilt korte

 

Door u handtjes soet,

 

En so u lust voldoet.

I. Soet. Niet Soeter.