Utrechts zang-prieeltjen

[p. 129]

[Het aerdtrijck en de zee, visschen in de stroomen]

Stemme:
Ghy heyligheytjes, &c.

H Et aerdtrijck en de zee, visschen in de stroomen,
Het ongetemde vee, dat door de bosschen swiert,
En 't tedere ghediert
Betreurt mijn droeve staet, waer in ick ben ghekomen.

2. Geen Satyr op het velt in sijne lust-prieelen
Ons eenigh deuntjen schenckt, en Pan door mijn verdriet,
Beweeght, vergeet sijn Liedt,
Mijn Laura sit alleen om mijn verdriet te quelen.

3. De schichten die mijn borst verstoppen, en versmoren
Die loos is sonder hulp, in haer bewuste stoep,
Dies of ick smeeckend' roep,
Sy stiert mijn klachten wegh, en stopt haer wreede ooren.

[p. 130]

 

4 Haer overstraelde hart, met wreetheyt gantsch bevanghen

 

Aenschout mijn droefheyt wel, en siet het lijden aen

 

Maer sonder acht te slaen,

 

Keert hare preutsche tret, en volght haer oude ganghen.

 

 

 

5 Ach Laura onbevleckt, soo 'k onghetroost moet blijven,

 

Doorsteeckt mijn teder hart, dan is mijn smart gedaen,

 

En als ghy 't hebt bestaen,

 

Laet op mijn nare Graft dees droeve veersen schrijven.

 

 

 

6 Hier leydt de Minnaaers proef, die 't jongh-gejaerde leven

 

Op offerde de Goon, dat vrye wil geboodt

 

En liever sagh de doodt.

 

Als dat het eene hart het andere sou begeven.

Tengnagel.