Utrechts zang-prieeltjen

[p. 68]

Lof van Iosephs Kuyscheydt,
Aller Ionge-luyden Spiegel.

Toon: Tweede Carileen.
Of. Spoeyt u voetjes treet wat aen.

W Aerde Kuysheyt, Hemels Kindt.
Van den Heer, en yder een bemint:
Wiens gepronck// wiens geglier//
En gelonck// En gelaet
Is der Deuchden,, Allerhooghsten graet:
Het is een Deugt,, 't Is een vreugt,
Die de Ieugt// Meer bepraelt,
Als het Goudt,, Hoe seer 't straelt:
't Is een schat// Die het padt,
Nae de Stadt// Henen leydt,
Daer men noyt// d'een-ooght, snickt, of schreyt.

[p. 69]

 

2 Ioseph, Spiegel van de Ieught,

 

Deftigh beeldt van eerbaerheydt en Deught;

 

Sedigh hert// Die de schimp

 

En de smert// Van de Vrouw'.

 

Vaeck wou lijden// En noch blijven trouw;

 

Die Liever vloodt// In den noodt,

 

Totte doodt// Dan u Heer

 

Gansch te brenghen// Tot on-eer:

 

Die u zinn'// Op'er Minn'

 

En gewinn'// Niet en hecht,

 

Maer u droegh// Trouw/ gelijck een Knecht.

 

 

 

4 Lof eerwaerde Kuyscheyts glans,

 

Ghy verdient een versse Rose-krans,

 

En een Croon// Op u hooft,

 

Tot een loon// Voor u strijt:

 

Om dat ghy ons// Soo een Voorbeelt zijt,

 

Op Kuyscheyts baen// Die wy gaen

 

Nu voortaen// Stadigh voort

 

Moeten treden// Als behoort:

 

Lof ô Helt,, Die in 't velt,

[p. 70]

 

Hebt ghestelt// Al u macht,

 

En de lust,, Heel hebt 't onderbracht.

Wie hier sijn levens loop in dees bevleckte werelt

Met Kuysheyt, Deught, en Tucht, en Zedigheyt beperelt

En 't onghenaeckb're licht in heyligheden vreest,

Zal Godt soo lieft al zijn als Ioseph is gheweest.

Anth. Janssen.

Liever.