Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
Auteursrechtvrij
[pagina 17]
| |
Stem: On die partot qui vous & un, &c.
A Y schoone Nimph aensiet een machtigh Coning,
Knielt voor u soete beelt:
En biet u aen syn staet, Rijck en kroning:
Vyt Monarchye geteelt;
Slechs voor een lieve kus van uwe Lipjes,
Vergunt dat ick mijn brant verkoel,
Vergunt dat ick u Borsjes voel,
Haer roode tipjes.
Herderin
2 Ick ben een Maegt, een slechte schaep-hard'resse,
Mijn rijckdom is mijn Vee,
Mijn Ouders out die leerde my een lesse,
En 't was haer laetste bee:
Gedenckt, ach! kint waer van ghy zijt gesproten:
Siet dat ghy wel u Schaepjes hoet,
Ghy zijt voor herders op-gevoet,
Niet voor de Groote.
| |
[pagina 18]
| |
Koningh.
3 Ic sal u hooft een goude Croon op-setten
En voeren doen een Staf.
Herderin.
O neen, u Croon die sou mijn eer verpletten,
En sincken doen in 't Graf.
Koningh.
Mijn groote prael die sal u schand' bedecken.
Herderin.
Och: dat behoeden al de Goon,
Dat ick sou om u een Koninghs Croon
Mijn eer bevlecken.
Koningh.
4 In mijnen Throon daer sult ghy zijn verheven
En heerlijck munten uyt.
Herderin.
O neen, mijn lust int groene Velt te leven
En werden Herders Bruyt,
En zijn een Coningin van vele Schaepjes,
Een dichte Linde is ons Throon
Een Roose-crans met Bloempjes schoon
Pronckt voor de Knaepjes.
Koningh.
5 Wat geeft u 't Velt en dese Boom-gewassen?
Wat gaet gy Herderin
Des morgens vroeg, voor daegh, door dau, en plassen?
Treckt liever niet u sin
| |
[pagina 19]
| |
Te zijn omringht met Gout, en blanck gepeerel,
Voor 't Velt een schoone Marmer-vloer:
Een Koningh voor een lompen Boer,
En pronck der Werelt.
Herderin.
6 Natuur die heeft, o Vorst, doe sy my teelde
Geen Croonen toe-gevoeght,
En nu Fortuyn mijn geen gebiet me-deelde
Soo ben ick wel vernoeght,
En sal op 't Velt, of in 't Bosschagy woonen,
In stille rust, en nedricheyt:
Dus ick bid dat zijn Majesteyt
Mijn wil verschoonen.
Koningh.
7 Onnoos'le maeght hoe zijt ghy soo versteken
Van weeldens soet aenschijn?
Herderin.
Sijn Hoogheyt weet eer ick mijn trouw sou brecken
Soo straft mijn God Iupijn,
Want in mijn hert heb ick een lief verkoren,
En aen hem, die daer door 't Geboomt
Met zijn bewolde Schaepjes koomt,
Mijn trouw' gesworen.
| |
[pagina 20]
| |
Koningh.
8 Wel gaet, en blijft ghy boersche Herderinne
Met uwen Boer in 't Wout:
Saeyt, maeyt en plant, en maeckt u kost te winnen
Wanneer ghy zijt getrout.
Herderin.
En gaet ghy Coningh ick blijf in Bosschagie,
Gaet by u Iuffers van het Hof,
Versoekt die door u Coninghs lof
Tot sno Boelagie.
|
|