Het tweede deel van de Amsteldamsche schouwburg; of de nieuwe bey-korf

Een Nieuw Lied, ofte Zaamenspraak, tusschen een Zwartin, en een Hollandze Jonkman.

Stem: Als 't begint.

Adieu Ionkman, welkom hier,
Hoe staet gy gedagten,
Of komt gy hier om myn pleysier,
Hoe staet gy hier te wagten:
Gy staet gelyk als eenen droom;
Ionkman gy hebt geen lusten:
Hier onder staet een groene Boom,
Laten wy wat rusten.

Met u ben ik bereyd te gaen,

Myn alderliefste Zwartinne;
Als daer groene Boompjes staen:
Maer wat zyt gy van zinne
Bent gy getrouwt hebt gy een Man,
Wat duivel hoor ik schieten:
Had ik vuur, ik stak eens an,
Het zou my niet verdrieten.

[p. 25]

 

Ach neen Jonkman, ik heb geen man

 

Maer wild jy 't met myn houwen,

 

Ik zal u geven wat ik kan,

 

Dat is goed zoo als Trouwen,

 

Wil gy dat doen gelooft my vry,

 

U Voeten zal ik wassen:

 

Als gy uitgaet komt maer by my,

 

Ik zal u wel oppassen.

 

By u te hoduen dat doen ik niet:

 

Myn alderliefste Meisje,

 

Want zoo raekt menig in 't verdriet:

 

Maer nog wel voor een reisje,

 

By u te blussen myn Minnebrand:

 

Maer niet by u te houwen,

 

Ik denk op 't Lieve Vaderland:

 

Daer vind men schoonder Vrouwen.

 

Europeaenders zyn 'er veel,

 

Die 't met ons Meisjes houwen:

 

Zy krygen by ons Kinders kleen,

 

En ook wel met ons Trouwen,

 

Al zyn wy zwart, Wy zyn tog goet:

 

Ionkman dat zyn maer wangen

 

Wy hebben daerom zoo wel rood bloet

 

Gelyk een Europeaender.

 

Dat gy daer zegt, dat is wel waer

 

Myn alderliefste Meisje,

 

Myn dunkt ik worde al zoo raer,

 

Ik wou graeg een reisje,

 

Eens tikketakken na behoor

 

Wel wat is dit te zeggen:

 

Viva, Viva, Ik ben bereyt,

 

Kom laet ons wat gaen leggen:

 

Ionkman gy spreek me na me zin:

 

Wy zyn over een gekomen

[p. 26]

 

Gy toond my nu wedermin;

 

Daerom heb ik u genomen,

 

Ik ben u Vrouw, En gy myn man

 

Daer op zoo gaen wy henen,

 

Als na myn huys, Ik zag u dan,

 

Daer zullen wy met eenen.

 

Het was een Meisje die was zwart:

 

Tog figeland van leden,

 

Haer Borsjes rond en yzer haert,

 

Haer oogjes die flankeerde,

 

Gelyk de sterre aen 't Frimament

 

De reste zal ik wel zwygen,

 

Haer naem die blyft hier onbekent,

 

Want zy zou myn bekyven.

 

Het leste versje kan ik niet

 

Te degen wel van buyten,

 

De Schryver krygt hier in verdriet,

 

Daerom zal ik hier sluyten,

 

Die dat nieuw Liedje heeft gedigt

 

Het was in 't groene grasje,

 

En die dit Liedt niet lezen kan,

 

Die likt zwarte Sryntje het Maersje.