KortVerhaal. Jaargang 33

[p. 144]

Twee gedichten
Jaap van den Born

Afscheid

Wie had er van het einde kunnen dromen
Van KortVerhaal? Maar ja, wat moet dat moet
Het afscheid wordt wellicht nog wat verzoet
Als warme woorden van mijn lippen stromen:

‘Vaarwel! Tabé! Het ga u allen goed!’
Hoewel, het zal met u niet goed gaan komen
Door DNA en enge chromosomen
En wat er zoal schuil gaat in uw bloed

Nee, hoe dan ook, het zal slecht af gaan lopen
Met u en met uw hele huisgezin
Het einde is voor u ook steeds nabij

Een gotspe: op een goede afloop hopen
Het loopt slecht af, zie dat maar liever in
En dus: ‘Het ga u allen zoals mij!’

[p. 145]

Tegenstrijdige gevoelens

Het afscheid nemen valt me zwaar
Hier vond het lichte vers gehoor
Waar komt dit vakmanschap nog voor
In druk en in het openbaar?

En zo verdwijnt met KortVerhaal
De allerlaatste zonnestraal

*

Het afscheid nemen valt me licht
Van nu af aan wordt er gezwegen
De eenzaamheid - ik kan er tegen
Graag doe ik de gordijnen dicht

En in de daverende stilte
Geniet ik van de avondkilte