De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 54]

Uit de praktijk
Kees Jiskoot

1

Mijn montere patiënt, de oude Gé,
zit even vaak voor 't raam als op de plee:
prostaatvergroting blijkens het toucher,
met stuwing in het urinaal tracé,
en telkens moet de broek weer naar benee,
maar welgemoed drijft hij de spot daarmee
en zegt als hij terug is van de W:
hoe vind je mij, als raamprostatué?

2

Mijn gezellige patiënte,
Angélique uit Belgenland,
heeft door reuma permanente
pijn in knieën, pols en hand.

In een taal van horen zeggen,
iets uit Lillo? Gent? Brasschaat? -
poogt de schat me uit te leggen
waar het deze keer om gaat.

- Fietsen buiten, hulpverlener,
vind ik, mits de zon schijnt, fijn,
maar mij zou een homotrainer
bij slecht weder welkom zijn.

En ze zegt meteen erachter:
- Daar ik ook nog autorijd,
heb ik van een stuurverkrachter,
denk ik, ook een hoop profijt.

[p. 55]

3

‘Men zette vroeger opa op de tocht
als hij dement werd of gewoon verkouden,
onthield hem alle spijs en alle vocht...
een pneumonie en hup, daar ging de oude,’

sprak Jan, die ik in het tehuis bezocht,
een ware broedstoof om hem warm te houden,
opdat hij niet te vroeg een kaartje kocht
voor Charons veer, te vroeg vertrekken zoude.

‘Wat moet ik nog op aarde, beste vrind?’
zei hij, naar lijf en ziel totaal versleten.
Ik vatte de onuitgesproken hint
en zet voor Jan, verstijfd terneergezeten,

bij oosterstorm, en vorst, een graad of vier,
voor mijn vertrek zijn ramen op een kier.