De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 90]

Twee gedichten
Jan van der Pol

Beëlzebul

Wees blij, dat ik u mijn geheim onthul:
Als gij aan mij uw liefde wilt betonen
en graag met mij zou willen samenwonen,
beloof ik dat ik elke wens vervul.

Ik ben er trots op, zonder flauwekul,
dat ik hier in de helse regionen
als hellevorst van satans en demonen
Baäl-Zebub heet én Beëlzebul.

Eens was ik hemelgeest. Oh, wat een hel!
Ik had een uitgekiende loopbaanplanning,
maar die werd stopgezet op hoog bevel.

Mijn weg omhoog werd door de chef versperd,
want trots en hoogmoed vonden geen erkenning,
zodat ik naar de hel verbannen werd.

[p. 91]

Bijbelvast

Ik wil m'n dagen niet in eenvoud slijten,
zoals de massa's in dit vlakke land
die niet gehinderd worden door verstand,
terwijl ik overloop van kwaliteiten.

Die arme zielen zijn niet tolerant
en blijven mij met vuil en modder smijten,
wat bovendien gepaard gaat met verwijten
dat ik hooghartig ben en arrogant.

In plaats van al die mensen te vervloeken
lach ik mezelf heel bijbelvast een breuk
dank zij een wijsheid uit het boek der boeken.

Ik weiger tot m'n dood me in te tomen,
indachtig de belofte in de spreuk,
dat ná de hoogmoed pas de val zal komen.