De Tweede Ronde. Jaargang 23

[p. 56]

Twee gedichten
Jan van der Pol

Duivels

Je moet provincies niet als land typeren,
al wordt dat in ons land heel vaak gedaan,
getuige Hollands trotse grootheidswaan
die Zeeuwen, flevo's, Gelders niet waarderen.

Ook Limbo's, Brabo's, Drenten ondergaan
behoefte zich eens mooi te presenteren.
Ze komen met z'n allen informeren,
of zij ooit in een themanummer staan.

En hoor hoe, ver van Ljouwert, Friezen klagen;
in West en Oost en Noord wordt nu gemord:
‘Met zó een thema doen ze ons tekort.’

Vooral in Saterland heerst onbehagen;
daar grommen duivels over dit schandaal
in Saterfries, hun eigen Friese taal.

[p. 57]

Geloof en ongeloof

Na Willibrordus was het vrij frappant,
dat ondanks hem de mensen zich misdroegen
en Bonifatius de dood in joegen
bij Dokkum in het heidens Friezenland.

Nieuw aangevoerde Roomse reddingsploegen
behielden best wel lang de overhand,
maar daarna bood hervorming tegenstand
en wenste minder blijheid en genoegen.

De eeuwen hebben hem gedempt, de kloof;
er kwam weer ruimte voor wat Roomse rites
en zelfs voor Brandsma met de bijnaam Titus.

Nu is 't een land waar allerlei geloof
en ongeloof en andere extremen
een Bokma of een Berenburger nemen.