De Tweede Ronde. Jaargang 23

[p. 82]

Twee gedichten
Gé van den Bovenkamp

La fée verte

Een goed idee! Ik dank u voor de hint.
Maar of ze het nog ergens produceren?
Waar vind je nog in Nederland absint?

Tachtig procent! En dan die groene tint...
Het brengt je razendsnel in hoger sferen.
Een goed idee! Ik dank u voor de hint.

Verlaine en Rimbaud (toen nog bevrind)
gingen er prachtig van hallucineren.
Waar vind je nog in Nederland absint?

En Oscar Wilde? Die dronk het graag per pint?
Zodat-ie het als bier kon camoufleren?
Een goed idee! Ik dank u voor de hint.

Ook hier maakt onbekend weer onbemind.
Zelfs wraak kun je er prima mee maskeren.
Waar vind je nog in Nederland absint:

één fles per dag en ze wordt stekeblind,
de schoonmoeder die me zag masturberen.
Een goed idee! Ik dank u voor de hint.
Waar vind je nog in Nederland absint?

[p. 83]

Herfstliedje

(min of meer) naar Verlaine

Mijn lief, ik kon er plots niet langer tegen:
de herfst, de droeve tonen van de regen
en dat gejammer op je altviool.
Ik heb je hart er netjes uitgekregen

nadat ik eerst je keel had dichtgesnoerd.
De klokken luidden toen ik - toch geroerd -
je bleke lichaam begon uit te benen.
Ik weende en ik voelde me een ploert.

Nu moet ik gaan. De wind verwaait je kreten
en voert mij weg vanwaar jij wordt vergeten:
de groeve met je strijkstok langs het pad...
Ik heb er flink wat herfstblad op gesmeten.

Chanson d'automne
Paul Verlaine

Les sanglot longs
Des violons
De l'automne
Blessent mon coeur
D'une langueur
Monotone.

Tout suffocant
Et blême, quand
Sonne l'heure,
Je me souviens
Des jours anciens
Et je pleure;

Et je m'en vais
Au vent mauvais
Qui m'emporte
De çà, de là
Pareil à la
Feuille morte.